Woluta filigranowa

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj

Woluta filigranowa

(fr. volute en filigrane)

Jeden z najpopularniejszych elementów dekoracji opraw barokowych, stosowany we Francji a następnie w innych krajach europejskich od lat 20. XVII w. do około połowy XVIII w. Jego rozpowszechnienie pokrywało się z rozkwitem techniki filigranowej dekoracji ze srebrnych drucików na złotniczych oprawach. Wyciskana z niewielkich tłoków (ok. 1-2 x 0,5-1 cm) w technice złocenia, ma spiralny kształt, zakończona jest listkiem bądź ślimakową wolutką; najczęściej wewnątrz w. widnieją też drobne listki i perełkowania. Wśród bogactwa form tego motywu daje się wyodrębnić dwie zasadnicze grupy: wybitnie filigranową (pointillé) z wewnętrznymi perełkami lub całkowicie perełkową budową, oraz bardziej linearną i uproszczoną. Z precyzyjnie zestawionych pod różnym kątem w. f. tworzono rozmaite układy kompozycyjne, np. wypełnienia pól w geometrycznych ramach wstęg à la fanfare, naśladownictwa narożnych i centralnych wachlarzy, dopełnienia centralnych medalionów o linearnej formie i geometrycznych kształtach (jako imitacje jubilerskich wisiorów) oraz jako à gerbe dekoracja. Zmultiplikowane w. f. (samodzielnie bądź z innymi elementami floralnymi) chętnie też wkomponowywano w ramy zwierciadła. We Francji XVII w. zapełniano nimi kompartymenty grzbietu jako à la grotesque dekoracja. Na gruncie polskim motywem w. f. posługiwano się w Gdańsku 2 poł. XVII-1 poł. XVIII w. (np. niektóre dzieła atrybuowane Andreasowi Hünefeldowi, na których współtworzą bogate filigranowe medaliony w typie pointillé). W dekoracji →koronkowych opraw z XVIII w. motyw w. f. uległ przekształceniu w formy bardziej realistyczne (wyzbyte perełkowania i z zaakcentowanymi listkami).

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
À la fanfare oprawy
Filigranowa dekoracja
À gerbe dekoracja
À la grotesque dekoracja
Pointillé
Petite tête
Spirala
Wachlarz
Wachlarzowe oprawy
Złotnicze oprawy

Grafika

Przypisy

  1. Devaux 1977, s. 118, 125-133, 158 i in.;
  2. Mazal 1990, il. 179-181, 184, 189-190 i in.;
  3. Nixon, Foot 1992, il. 53, 55, 63 i in.;
  4. Bologna 1998, s. 121, 123, 126-127 i in.

Autor: A.W.