Wachlarz
Spis treści
Wachlarz
(ang. fan; fr. éventail; niem. Fan)
Charakterystyczny dla introligatorstwa barokowego motyw stylizowanego wachlarza; tworzą go niewielkie (dł. ok. 2-4 cm) segmenty (płatki) o stożkowym kształcie i koronkowym wypełnieniu w typie pointillé, wyciskane z tłoka i szeregowane obok siebie w bezpośrednim styku dłuższych boków; w zależności od liczby segmentów powstaje w. o kształcie ćwierćkolistym (najczęściej ukazywany w wewnętrznych narożach zwierciadła), półkolistym (przeważnie na styku z prostą – pionową lub poziomą – linią), lub kolistym – naśladującym rozetę (lokowaną zwykle w centrum zwierciadła lub powyżej i poniżej niego na osi pionowej); niekiedy też tworzono zredukowane formy w. złożonego z 2-3 segmentów, a nawet z segmentów pojedynczych wkomponowanych w obręb większej dekoracji.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Pointillé
Wachlarzowe oprawy
Grafika
Motyw wachlarza na oprawie z 1 poł. XVII w., Biblioteka Polska w Paryżu, fot. A. Wagner
Motyw wachlarza na oprawie gdańskiej z ok. 1670 r., WBP - Książnica Kopernikańska, Toruń, fot. T. Dorawa
Motyw centralnego wachlarza o formie rozety na oprawie z kon. XVII-pocz. XVIII w., WBP - Książnica Kopernikańska, Toruń, fot. A. Wagner
Motyw wachlarza na oprawie gdańskiej, prawdopododobnie lata 60. XVII w., WBP - Książnica Kopernikańska, Toruń, fot. T. Dorawa
Przypisy
- Jarosławiecka 1929, s. 115-119;
- Devaux 1977, s. 130, 212-213;
- Tomaszewski 1997, s. 259-260;
- Wagner 2014, s. 19-21.
Autor: A.W.
