Spirala

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj

Spirala

(ang. spiral, fr. spirale, niem. Spirale)

Motyw dwu-trzykrotnie zakręconej spirali o okrągłym bądź zaokrąglonym kształcie, z kilkoma symetrycznymi listkami lub kielichami kwiatów na łodyżce oraz zakończonej w środku kwiatkiem. Jeden z najbardziej charakterystycznych elementów dekoracji →à la fanfare opraw we Francji (od 2 poł. XVI w.). Wraz z zakręcającymi się i prostymi wstęgami s-e przesądzają o geometryczno-linearnej dominancie kompozycji takich dzieł, stanowiąc przedłużenie ich konturów oraz wypełnienie pól między wstęgami (gdzie występują przeważnie z floralnymi motywami branchages). W ciągu XVI i XVII w. powstało wiele odmian s.: o bardziej realistycznych i bujniejszych kształtach listków, ale też o stylizacji pointillé (z zaakcentowanymi perełkowaniami). Wraz z popularyzacją opraw à la fanfare we Włoszech i innych krajach, pod koniec XVI w. motyw s. zaczął przyjmować nowe formy: stanowiące przedłużenie linearnych dekoracji floralnych, zakończone stylizowanym motywem delfina lub maski (oprawy włoskie, kon. XVI-pocz. XVII w.), z wkomponowaną sześcioramienną gwiazdą jako godła papieża Klemensa VIII (oprawy rzymskie, ok. 1600), pokryte zaokrąglonymi chrząstkami (oprawy włoskie i angielskie, 1 ćw. XVII w.) lub z uwydatnionym kwiatem na końcu (np. londyńskie naśladownictwa dzieł francuskich, ok. 1620). Italianizujące motywy s. (z delfinem na zakończeniu) pojawiały się też na polskich oprawach à la fanfare i wachlarzowych z XVII w.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Branchage
À la fanfare oprawy
Filigranowa dekoracja
À gerbe dekoracja
Pointillé
Wachlarzowe oprawy
Woluta filigranowa

Grafika

Przypisy

  1. Colombo 1952, il. 132-134, 136-137, 140-144 i in.;
  2. Hobson 1970;
  3. Lewicka-Kamińska 1972, tabl. XI;
  4. Devaux 1977, s. 106, 118, 125-127;
  5. Macchi F. i L. 2007, tabl. 64, 66, 87i in.;
  6. Wagner 2016, tabl. XIX-XX.

Autor: A.W.