Branchage
(z franc. gałęzie, inne określenia: ramage, feuillage),
Wyciskana ze złoconych tłoków dekoracja składająca się z zazwyczaj długich i zagiętych gałązek oliwnych lub laurowych (rzadziej stylizowanych na inne gatunki roślin). Charakterystyczna dla francuskich opraw à la fanfare od około 1570 do 2 ćw. XVII w., w których wkomponowywano ją w pola między geometrycznymi wstęgami pokrywającymi okładziny i grzbiet, oraz w owalne pola centralnych medalionów okładzin; jako samodzielny motyw lub składnik dekoracji występowała też na à branchages oprawach. Koncepcja długich, drobno ulistnionych gałązek wkomponowywanych w ramę zwierciadła lub w pola między większymi elementami dekoracji, przeniknęła pod koniec XVI w. do włoskich naśladownictw opraw à la fanfare, a w XVII w. do barokowego introligatorstwa innych krajów; jej refleksy dostrzegalne są m.in. w gdańskich oprawach anonimowego mistrza aktywnego około połowy XVII w.; w 2 poł. XVII w. wpłynęła też na wykształcenie się dekoracji z realistycznymi kwiatami na długich, wijących się łodygach, wkomponowywanych np. między motywy kołysek.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
À la fanfare oprawy
À branchages oprawy
Floralna dekoracja
Kołyska
Grafika
Dekoracja branchage na oprawie à la fanfare, Paryż, ok. 1580, BCzart, MNK, fot. wg: www.polona.pl
Przypisy
- Fletcher 1894, s. 31-33;
- Hobson 1970, tabl. VII-XVII, XX-XXI i in.;
- Devaux 1977, s. 102, 104, 106-107 i in.;
- Oddos 1980, s. 19;
- Nixon, Foot 1992, il. 38, 40, 53 i in.;
- Macchi F. i L. 2002, s. 55, 391;
- Macchi F. i L. 2007, nr kat./tabl. 88-89.
Autor: A.W.
