À branchages oprawy
Z Leksykon oprawoznawczy
Spis treści
à branchages oprawy
(z franc.: „branche” – „gałąź, konar”)
Termin używany w tegumentologii zachodnioeuropejskiej na oprawy od schyłku XVI do XIX w., w których głównym bądź jedynym składnikiem dekoracji okładzin i grzbietu są gałązki oliwne lub laurowe wyciskane z tłoków w technice złocenia. Do typowych przykładów o. à b. należą dzieła z gałązkami zdobiącymi narożniki okładzin, tworzące rodzaj wieńca w ich centrum, a także wypełniającymi grzbiet; dekorację à b. na okładzinach chętnie łączono z kompozycją à la fanfare na grzbiecie; niekiedy złocony wieniec à b. jest jedynym elementem dekoracyjnym okładzin (zwłaszcza na oprawach pergaminowych).
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Branchage
à la fanfare oprawy
Grafika
Przypisy
- Oddos 1980, s. 19;
- Macchi F. i L. 2002, s. 55, 391;
- Wittock 2008, nr kat./il. 11.
Autor: A.W.