À branchages oprawy

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj

à branchages oprawy

(z franc.: „branche” – „gałąź, konar”)

Termin używany w tegumentologii zachodnioeuropejskiej na oprawy od schyłku XVI do XIX w., w których głównym bądź jedynym składnikiem dekoracji okładzin i grzbietu są gałązki oliwne lub laurowe wyciskane z tłoków w technice złocenia. Do typowych przykładów o. à b. należą dzieła z gałązkami zdobiącymi narożniki okładzin, tworzące rodzaj wieńca w ich centrum, a także wypełniającymi grzbiet; dekorację à b. na okładzinach chętnie łączono z kompozycją à la fanfare na grzbiecie; niekiedy złocony wieniec à b. jest jedynym elementem dekoracyjnym okładzin (zwłaszcza na oprawach pergaminowych).

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Branchage
à la fanfare oprawy

Grafika

Przypisy

  1. Oddos 1980, s. 19;
  2. Macchi F. i L. 2002, s. 55, 391;
  3. Wittock 2008, nr kat./il. 11.

Autor: A.W.