Kwiatów bukiet

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj

Kwiatów bukiet

(fr. bouquet de fleurs)

Zebrane w wiązkę i dekoracyjnie zakomponowane kwiaty. Jako odmiana kwiatonu, motyw k. b. był popularny w introligatorstwie gotyckim (XV-pocz. XVI w.). Jego wyróżnikiem jest rodzaj przewiązki (niem. Krause – kryza) dokoła silnie stylizowanych łodyg. Charakterystyczna odmiana k. b. przedstawia 3 kwiaty lub większą liczbę kwiatów w doniczce bądź wazie (wazonie). Odmiana ta, nieczęsta na oprawach gotyckich, zyskała sporą popularność w 2 poł. XVI w.-1 poł. XVII w., podlegając jednocześnie ewolucji formalno-stylowej. W jej obrębie najefektowniejsze są bujne k. b. w wazach, widniejące w owalnym lub romboidalnym medalionie (niekiedy bogato zdobionym), eksponowanym pośrodku okładzin. W XVII-1 poł. XIX w. zazwyczaj drobne motywy k. b. w wazie chętnie ukazywano w obrębie większych kompozycji ornamentalnych na okładzinach i w kompartymentach grzbietu. Na oprawach sztambuchów, pamiętników i albumów fotograficznych z XIX-XX w. chętnie ukazywano k. b. w formie wiązki róż, kwiatów polnych itp.; zob. →floralna dekoracja, →kwiat.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Floralna dekoracja
Kwiat
Kwiaton
Waza

Grafika

Przypisy

  1. Kyriss 1954, tabl. 27/5, 51/7, 103/3 i in;
  2. Laucevičius 1976, il. 120;
  3. Devaux 1977, s. 178, 216, 236 i in.;
  4. Schwenke, Schunke 1979, tabl. 49-50, 63-64;
  5. Mazal 1990, il. 193, 270;
  6. Tondel 2007, il. na s. 164;
  7. Voit 2020, nr kat./il. 42.

Autor: A.W.