Kwiatów bukiet: Różnice pomiędzy wersjami
(→Przypisy) |
(→Grafika) |
||
| (Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | + | ==Kwiatów bukiet== | |
| − | Zebrane w wiązkę i dekoracyjnie zakomponowane kwiaty. Jako odmiana kwiatonu, motyw k. b. był popularny w introligatorstwie gotyckim (XV-pocz. XVI w.). Jego wyróżnikiem jest rodzaj przewiązki (niem. Krause – kryza) dokoła silnie stylizowanych łodyg. Charakterystyczna odmiana k. b. przedstawia 3 kwiaty lub większą liczbę kwiatów w doniczce bądź wazie (wazonie). Odmiana ta, nieczęsta na oprawach gotyckich, zyskała sporą popularność w 2 poł. XVI w.-1 poł. XVII w., podlegając jednocześnie ewolucji formalno-stylowej. W jej obrębie najefektowniejsze są bujne k. b. w wazach, widniejące w owalnym lub romboidalnym medalionie (niekiedy bogato zdobionym), eksponowanym pośrodku okładzin. W XVII-1 poł. XIX w. zazwyczaj drobne motywy k. b. w wazie chętnie ukazywano w obrębie większych kompozycji ornamentalnych na okładzinach i w kompartymentach grzbietu. Na oprawach sztambuchów, pamiętników i albumów fotograficznych z XIX-XX w. chętnie ukazywano k. b. w formie wiązki róż, kwiatów polnych itp.; zob. | + | (fr. bouquet de fleurs) |
| + | |||
| + | Zebrane w wiązkę i dekoracyjnie zakomponowane kwiaty. Jako odmiana kwiatonu, motyw k. b. był popularny w introligatorstwie gotyckim (XV-pocz. XVI w.). Jego wyróżnikiem jest rodzaj przewiązki (niem. Krause – kryza) dokoła silnie stylizowanych łodyg. Charakterystyczna odmiana k. b. przedstawia 3 kwiaty lub większą liczbę kwiatów w doniczce bądź wazie (wazonie). Odmiana ta, nieczęsta na oprawach gotyckich, zyskała sporą popularność w 2 poł. XVI w.-1 poł. XVII w., podlegając jednocześnie ewolucji formalno-stylowej. W jej obrębie najefektowniejsze są bujne k. b. w wazach, widniejące w owalnym lub romboidalnym medalionie (niekiedy bogato zdobionym), eksponowanym pośrodku okładzin. W XVII-1 poł. XIX w. zazwyczaj drobne motywy k. b. w wazie chętnie ukazywano w obrębie większych kompozycji ornamentalnych na okładzinach i w kompartymentach grzbietu. Na oprawach sztambuchów, pamiętników i albumów fotograficznych z XIX-XX w. chętnie ukazywano k. b. w formie wiązki róż, kwiatów polnych itp.; zob. →floralna dekoracja, →kwiat. | ||
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
[[Indeks alfabetyczny]] <br> | [[Indeks alfabetyczny]] <br> | ||
| − | [[ | + | [[Floralna dekoracja ]] <br> |
[[Kwiat ]] <br> | [[Kwiat ]] <br> | ||
[[Kwiaton ]] <br> | [[Kwiaton ]] <br> | ||
| − | [[Waza | + | [[Waza ]] <br> |
==Grafika== | ==Grafika== | ||
<gallery> | <gallery> | ||
| − | File: | + | File:Roza.JPG|Oprawa warszawska, prawd. A. Pietrzykowski, l. 40. XIX w. |
| − | + | ||
</gallery> | </gallery> | ||
Aktualna wersja na dzień 10:58, 24 kwi 2022
Spis treści
Kwiatów bukiet
(fr. bouquet de fleurs)
Zebrane w wiązkę i dekoracyjnie zakomponowane kwiaty. Jako odmiana kwiatonu, motyw k. b. był popularny w introligatorstwie gotyckim (XV-pocz. XVI w.). Jego wyróżnikiem jest rodzaj przewiązki (niem. Krause – kryza) dokoła silnie stylizowanych łodyg. Charakterystyczna odmiana k. b. przedstawia 3 kwiaty lub większą liczbę kwiatów w doniczce bądź wazie (wazonie). Odmiana ta, nieczęsta na oprawach gotyckich, zyskała sporą popularność w 2 poł. XVI w.-1 poł. XVII w., podlegając jednocześnie ewolucji formalno-stylowej. W jej obrębie najefektowniejsze są bujne k. b. w wazach, widniejące w owalnym lub romboidalnym medalionie (niekiedy bogato zdobionym), eksponowanym pośrodku okładzin. W XVII-1 poł. XIX w. zazwyczaj drobne motywy k. b. w wazie chętnie ukazywano w obrębie większych kompozycji ornamentalnych na okładzinach i w kompartymentach grzbietu. Na oprawach sztambuchów, pamiętników i albumów fotograficznych z XIX-XX w. chętnie ukazywano k. b. w formie wiązki róż, kwiatów polnych itp.; zob. →floralna dekoracja, →kwiat.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Floralna dekoracja
Kwiat
Kwiaton
Waza
Grafika
Oprawa warszawska, prawd. A. Pietrzykowski, l. 40. XIX w.
Przypisy
- Kyriss 1954, tabl. 27/5, 51/7, 103/3 i in;
- Laucevičius 1976, il. 120;
- Devaux 1977, s. 178, 216, 236 i in.;
- Schwenke, Schunke 1979, tabl. 49-50, 63-64;
- Mazal 1990, il. 193, 270;
- Tondel 2007, il. na s. 164;
- Voit 2020, nr kat./il. 42.
Autor: A.W.
