Kurioza introligatorskie: Różnice pomiędzy wersjami
(→Kurioza introligatorskie) |
(→Zobacz też) |
||
(Nie pokazano 10 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
− | + | ==Kurioza introligatorskie== | |
− | Oprawy o dziwacznym, lub wręcz szokującym, kształcie, rozmiarach, użytych materiałach oraz przeznaczeniu, rzadziej też dekoracji. Zjawisko tworzenia opraw, których forma znacznie odbiegała od ustalonych wzorców znane było już w średniowieczu (np. francuskie oprawy romansów | + | Oprawy o dziwacznym, lub wręcz szokującym, kształcie, rozmiarach, użytych materiałach oraz przeznaczeniu, rzadziej też dekoracji. Zjawisko tworzenia opraw, których forma znacznie odbiegała od ustalonych wzorców znane było już w średniowieczu (np. francuskie oprawy romansów o kształcie serca – XV w., oprawy zamykane mechanizmem zamka ryglowego – 2 poł. XV w.). Od XVI w., wraz z rozwojem bibliofilstwa, a jednocześnie gabinetów sztuki i osobliwości przyrodniczych, powiększała się liczba udziwnionych form opraw (np. bliźniacze oprawy w różnych odmianach, np. tabernakulowych lub ''tête-bêche'', wieloboczne oprawy, dużoformatowe, rozkładane oprawy-toalety). Wykonywano też dzieła sytuujące się na pograniczu wyrafinowania oraz udziwnienia w sferze materiałów i technik zdobniczych (np. ''Srebrna Bibliotek''a, niektóre wykwintne złotnicze oprawy, oprawy ze skóry rekina, szylkretu itp.). Specyficzną kategorią są makabryczne oprawy, odznaczające się drastycznością dekoracji lub użytego materiału obleczeniowego, w tym ludzkiej skóry. Osobliwościami introligatorskimi są też tzw. biblioteczki podróżne w formie pudła imitującego z zewnątrz oprawę, a wewnątrz mieszczącego liczne (nawet kilkadziesiąt) małoformatowych woluminów. Na podobnej koncepcji oparto sekretne pudła/szkatuły wydrążone w bloku oprawnej książki, bądź jedynie w obudowie imitującej oprawę woluminu np. umieszczanego między księgami na regałach. W XX-XXI w. zadziwiającą formę, skrajnie przekształcającą lub nawiązującą do oprawy książkowej, nadaje się szczególnie często obiektom z dziedziny ''art-book''. |
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
Linia 7: | Linia 7: | ||
[[Makabryczne oprawy]] <br> | [[Makabryczne oprawy]] <br> | ||
[[Srebrna Biblioteka]] <br> | [[Srebrna Biblioteka]] <br> | ||
+ | [[Eksperymenty introligatorskie]] <br> | ||
+ | [[Miniaturowe książki]] <br> | ||
==Grafika== | ==Grafika== | ||
<gallery> | <gallery> | ||
+ | File: Formy.jpg|Nietypowe formy książek, wg. Wiese 1953 | ||
+ | |||
Plik:Kurioza introl., Oprawa bliźniacza w typie tabernakulowym, Włochy, XVI w., fot. wg Bologna 1998.jpg | Oprawa bliźniacza w typie tabernakulowym, Włochy, XVI w., fot. wg: Bologna 1998 | Plik:Kurioza introl., Oprawa bliźniacza w typie tabernakulowym, Włochy, XVI w., fot. wg Bologna 1998.jpg | Oprawa bliźniacza w typie tabernakulowym, Włochy, XVI w., fot. wg: Bologna 1998 | ||
Linia 16: | Linia 20: | ||
Plik:Kurioza introlig., Oprawa bliźniacza i jednocześnie pudło z kolekcji opata J. Ponętowskiego, XVI w., fot. wg. Partyka 2021.jpg | Oprawa bliźniacza i jednocześnie pudło z kolekcji opata J. Ponętowskiego, XVI w., fot. wg. Partyka 2021 | Plik:Kurioza introlig., Oprawa bliźniacza i jednocześnie pudło z kolekcji opata J. Ponętowskiego, XVI w., fot. wg. Partyka 2021.jpg | Oprawa bliźniacza i jednocześnie pudło z kolekcji opata J. Ponętowskiego, XVI w., fot. wg. Partyka 2021 | ||
+ | File:IMG 0099a.JPG|Pudło wykonane z drukowanej książki, XVIII w. | ||
Plik:Kurioza introligatorskie, Oprawa-toaleta, Francja, XVIII w., fot..jpg | Oprawa-toaleta, Francja, XVIII w., fot. wg: www.pba-auctions.com | Plik:Kurioza introligatorskie, Oprawa-toaleta, Francja, XVIII w., fot..jpg | Oprawa-toaleta, Francja, XVIII w., fot. wg: www.pba-auctions.com | ||
Linia 24: | Linia 29: | ||
# Grolier Club 1903, s. 57-59; | # Grolier Club 1903, s. 57-59; | ||
+ | # F. Wiese, Der Bucheinband, Stuttgart 1953, s. 16. | ||
# Chrzanowski 1984, s. 143; | # Chrzanowski 1984, s. 143; | ||
# von Rabenau 1994, Bildband, tabl. 94, 102; | # von Rabenau 1994, Bildband, tabl. 94, 102; | ||
# Bologna 1998, s. 102; | # Bologna 1998, s. 102; | ||
+ | # Heiles 2019, s. 22-23. | ||
# Partyka 2021, s. 174-177. | # Partyka 2021, s. 174-177. | ||
+ | |||
---- | ---- | ||
− | Autorzy: ''' | + | Autorzy: '''A.W.''' |
Aktualna wersja na dzień 19:50, 6 mar 2022
Spis treści
Kurioza introligatorskie
Oprawy o dziwacznym, lub wręcz szokującym, kształcie, rozmiarach, użytych materiałach oraz przeznaczeniu, rzadziej też dekoracji. Zjawisko tworzenia opraw, których forma znacznie odbiegała od ustalonych wzorców znane było już w średniowieczu (np. francuskie oprawy romansów o kształcie serca – XV w., oprawy zamykane mechanizmem zamka ryglowego – 2 poł. XV w.). Od XVI w., wraz z rozwojem bibliofilstwa, a jednocześnie gabinetów sztuki i osobliwości przyrodniczych, powiększała się liczba udziwnionych form opraw (np. bliźniacze oprawy w różnych odmianach, np. tabernakulowych lub tête-bêche, wieloboczne oprawy, dużoformatowe, rozkładane oprawy-toalety). Wykonywano też dzieła sytuujące się na pograniczu wyrafinowania oraz udziwnienia w sferze materiałów i technik zdobniczych (np. Srebrna Biblioteka, niektóre wykwintne złotnicze oprawy, oprawy ze skóry rekina, szylkretu itp.). Specyficzną kategorią są makabryczne oprawy, odznaczające się drastycznością dekoracji lub użytego materiału obleczeniowego, w tym ludzkiej skóry. Osobliwościami introligatorskimi są też tzw. biblioteczki podróżne w formie pudła imitującego z zewnątrz oprawę, a wewnątrz mieszczącego liczne (nawet kilkadziesiąt) małoformatowych woluminów. Na podobnej koncepcji oparto sekretne pudła/szkatuły wydrążone w bloku oprawnej książki, bądź jedynie w obudowie imitującej oprawę woluminu np. umieszczanego między księgami na regałach. W XX-XXI w. zadziwiającą formę, skrajnie przekształcającą lub nawiązującą do oprawy książkowej, nadaje się szczególnie często obiektom z dziedziny art-book.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Bliźniacza oprawa
Makabryczne oprawy
Srebrna Biblioteka
Eksperymenty introligatorskie
Miniaturowe książki
Grafika
Przypisy
- Grolier Club 1903, s. 57-59;
- F. Wiese, Der Bucheinband, Stuttgart 1953, s. 16.
- Chrzanowski 1984, s. 143;
- von Rabenau 1994, Bildband, tabl. 94, 102;
- Bologna 1998, s. 102;
- Heiles 2019, s. 22-23.
- Partyka 2021, s. 174-177.
Autorzy: A.W.