Maszyny introligatorskie
Maszyny introligatorskie
Maszyny pracujące w introligatorniach, służące do przyspieszenia wykonywania prac. Proces umaszynowienia zakładów introligatorskich sięga początku XIX wieku i wiąże się z procesem oprawy seryjnej produkcji drukarskiej, przede wszystkim broszurowania i oprawy książek. Najwcześniejsze miały tylko napęd ręczny, ale wraz z wprowadzenie do użycia maszyny parowej, niektóre z nich podłączano do napędu za pomocą pasów transmisyjnych, a w wieku XX uzyskały napęd elektryczny Już wcześniej, od początku XVIII wieku stosowano prasy żelazne do wytłaczania plakiet. Pierwszą maszyną skonstruowaną ok. 1820 była walcarka, od lat 20. XIX w. podjęto działania unowocześnienia pras do złocenia albo rozbudowując tradycyjną prasę z kluczem albo adaptując prasy drukarskie. Od lat 20. podjęto prace nad gilotyną introligatorską, w latach 40. nad maszyną do falcowania, zszywania składek, oporkowania oraz używana w zakładach introligatorskich liniarka do papieru. Od lat 70. do użycia weszła maszyna do wyokrąglania grzbietów, a następnie klejarki, maszyny do szarfowania skóry, aparaty do marmoryzowania krawędzi, wolnostojące prasy żelazne, bigówki, maszyny do zestawiania okładek.
Maszyna do zawieszania okładek
Lista
- Punkt 1
- Punkt 2
- Punkt 2.1
- Punkt 2.2
- Punkt 2
Hasła obce
- Test site (eng.)
- Site d'essai (fr.)
- Testgelände (de.)
- Sito di prova (it.)
Grafika
Obrazek 1
Obrazek 2
Obrazek 3
Obrazek 4
Przypisy
- E.P. Biesalski, Die Mechaniesierung der Deutschen Buchbinderei 1850-1900, Frankfurt am Main 1991, s.
Autor: E.P.
