Feston: Różnice pomiędzy wersjami

Aktualna wersja na dzień 22:58, 18 lut 2021

Feston

(girlanda) (ang. festoon)

Motyw zdobniczy w formie odcinka draperii bądź wieńca z liści, kwiatów lub owoców, wzbogaconego wstęgami, kokardami lub guzami i podwieszonego na końcach. Wywodzi się ze sztuki antycznej, ponownie rozpowszechnił się w epoce nowożytnej. W zdobnictwie introligatorskim spopularyzowany w XVI i 1 poł. XVII w., jako element większych kompozycji kartuszowych, medalionowych lub ćwierćmedalionowych (f-y wplecione są w strukturę rollwerku, okuciowego ornamentu a później schweifwerku wraz z groteską). Występował też samodzielnie, np. w formie draperii podwieszonej pod kartuszem. Na oprawach rokokowych wkomponowywany w rocaille, mógł występować razem z liściasto-kwiatowymi girlandami oraz pnącymi się wiciami o delikatnej formie. Na oprawach klasycystycznych wprzęgany w obramienia o przejrzystej i rytmicznej formie. Pojawia się też na historyzujących oprawach XIX-XX w.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Branchage
Girlanda
Groteska
Kampanula
Okuciowy ornament
Rocaille
Rollwerk
Schweifwerk
Wieniec

Grafika

• 

  Festony w obrębie groteski, rollwerku i ornamentu okuciowego na ćwierćmedalionie manierystycznym, 4 ćw. XVI w.

• 

  Feston (u góry) i girlanda (u dołu) na oprawie rokokowej, Wiedeń, 1746, wg Mazal 1990, il. 228

• 

  Festony w dekoracji ornamentalnej francuskiej oprawy z ok. 1800. r., Biblioteca Nazionale Braidense, Mediolan

• 

  Ornament m.in. z festonów w wewnętrznej strefie obramienia zwierciadła oprawy angielskiej z ok. 1810 r. wg Nixon, Foot 1992, il. 96.

Przypisy

1. Mazal 1990, il. 228;
2. Nixon, Foot 1992, il. 96;
3. Kozakiewicz 1996, s. 111;
4. Wagner 2016 II, il. 12a-d;

Autor: A.W.