Branchage: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
Linia 1: Linia 1:
(franc. gałęzie), (inne określenia: ramage, feuillage),  
+
(z franc. gałęzie, inne określenia: ramage, feuillage),  
  
 
Wyciskana ze złoconych tłoków dekoracja składająca się z zazwyczaj długich i zagiętych gałązek oliwnych lub laurowych (rzadziej stylizowanych na inne gatunki roślin). Charakterystyczna dla francuskich opraw à la fanfare od około 1570 do 2 ćw. XVII w., w których wkomponowywano ją w pola między geometrycznymi wstęgami pokrywającymi okładziny i grzbiet, oraz w owalne pola centralnych medalionów okładzin; jako samodzielny motyw lub składnik dekoracji występowała też na à branchages oprawach. Koncepcja długich, drobno ulistnionych gałązek wkomponowywanych w ramę zwierciadła lub w pola między większymi elementami dekoracji, przeniknęła pod koniec XVI w. do włoskich naśladownictw opraw a la fanfare, a w XVII w. do barokowego introligatorstwa innych krajów; jej refleksy dostrzegalne są m.in. w gdańskich oprawach anonimowego mistrza aktywnego około połowy XVII w.; w 2 poł. XVII w. wpłynęła też na wykształcenie się dekoracji z realistycznymi kwiatami na długich, wijących się łodygach, wkomponowywanych np. między motywy kołysek.
 
Wyciskana ze złoconych tłoków dekoracja składająca się z zazwyczaj długich i zagiętych gałązek oliwnych lub laurowych (rzadziej stylizowanych na inne gatunki roślin). Charakterystyczna dla francuskich opraw à la fanfare od około 1570 do 2 ćw. XVII w., w których wkomponowywano ją w pola między geometrycznymi wstęgami pokrywającymi okładziny i grzbiet, oraz w owalne pola centralnych medalionów okładzin; jako samodzielny motyw lub składnik dekoracji występowała też na à branchages oprawach. Koncepcja długich, drobno ulistnionych gałązek wkomponowywanych w ramę zwierciadła lub w pola między większymi elementami dekoracji, przeniknęła pod koniec XVI w. do włoskich naśladownictw opraw a la fanfare, a w XVII w. do barokowego introligatorstwa innych krajów; jej refleksy dostrzegalne są m.in. w gdańskich oprawach anonimowego mistrza aktywnego około połowy XVII w.; w 2 poł. XVII w. wpłynęła też na wykształcenie się dekoracji z realistycznymi kwiatami na długich, wijących się łodygach, wkomponowywanych np. między motywy kołysek.
  
 
==Zobacz też==
 
==Zobacz też==
 +
 +
[[Blok książki]]<br />
 
[[à la fanfare oprawy ]] <br>
 
[[à la fanfare oprawy ]] <br>
 
[[à branchages oprawy ]] <br>
 
[[à branchages oprawy ]] <br>
[[floralne dekoracje ]] <br>
+
[[Floralne dekoracje ]] <br>
[[kołyska ]] <br>
+
[[Kołyska ]] <br>
  
 
==Grafika==
 
==Grafika==

Wersja z 16:52, 20 gru 2020

(z franc. gałęzie, inne określenia: ramage, feuillage),

Wyciskana ze złoconych tłoków dekoracja składająca się z zazwyczaj długich i zagiętych gałązek oliwnych lub laurowych (rzadziej stylizowanych na inne gatunki roślin). Charakterystyczna dla francuskich opraw à la fanfare od około 1570 do 2 ćw. XVII w., w których wkomponowywano ją w pola między geometrycznymi wstęgami pokrywającymi okładziny i grzbiet, oraz w owalne pola centralnych medalionów okładzin; jako samodzielny motyw lub składnik dekoracji występowała też na à branchages oprawach. Koncepcja długich, drobno ulistnionych gałązek wkomponowywanych w ramę zwierciadła lub w pola między większymi elementami dekoracji, przeniknęła pod koniec XVI w. do włoskich naśladownictw opraw a la fanfare, a w XVII w. do barokowego introligatorstwa innych krajów; jej refleksy dostrzegalne są m.in. w gdańskich oprawach anonimowego mistrza aktywnego około połowy XVII w.; w 2 poł. XVII w. wpłynęła też na wykształcenie się dekoracji z realistycznymi kwiatami na długich, wijących się łodygach, wkomponowywanych np. między motywy kołysek.

Zobacz też

Blok książki
à la fanfare oprawy
à branchages oprawy
Floralne dekoracje
Kołyska

Grafika

Przypisy

  1. Fletcher 1894, s. 31-33;
  2. Hobson 1970, tabl. VII-XVII, XX-XXI i in.;
  3. Devaux 1977, s. 102, 104, 106-107 i in.;
  4. Oddos 1980, s. 19;
  5. Nixon, Foot 1992, il. 38, 40, 53 i in.;
  6. Macchi F. i L. 2002, s. 55, 391;
  7. Macchi F. i L. 2007, nr kat./tabl. 88-89.

Autor: A.W.