Oliwna gałązka: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Grafika)
(Grafika)
Linia 18: Linia 18:
  
 
<gallery>
 
<gallery>
Plik:Oliwne gałązki 2 3.jpg | Oliwne lub laurowe gałązki w superekslibrise na oprawie francuskiej, XVII w., Biblioteka Raczyńskich, Poznań, fot. A. Wagner
+
Plik:Oliwne gałązki 2 3.jpg | Oliwne lub laurowe gałązki w superekslibrisie na oprawie francuskiej, XVII w., Biblioteka Raczyńskich, Poznań, fot. A. Wagner
 
Plik:Oliwne gałążki 1 2.jpg | Oliwne gałązki w superekslibrisie bpa Pawła Piaseckiego, 2 poł.l. 40. XVII w., BWSD Włocławek, fot. P. Kurek
 
Plik:Oliwne gałążki 1 2.jpg | Oliwne gałązki w superekslibrisie bpa Pawła Piaseckiego, 2 poł.l. 40. XVII w., BWSD Włocławek, fot. P. Kurek
 
Plik:Oliwne gałązki w sup. BUW.jpg | Oliwne gałązki w superekslibrisie bpa Stanisława Pstrokońskiego, lata 50. XVII w., BUW Warszawa, fot. BUW Warszawa
 
Plik:Oliwne gałązki w sup. BUW.jpg | Oliwne gałązki w superekslibrisie bpa Stanisława Pstrokońskiego, lata 50. XVII w., BUW Warszawa, fot. BUW Warszawa

Wersja z 15:25, 31 sty 2021

Oliwna gałązka

(fr. branche d'olivier)

Motyw biblijny symbolizujący pokój, zgodę, zwycięstwo i wieczność. We francuskim zdobnictwie introligatorskim kon. XVI – XVII w. rozpowszechniona jako dekoracja branchage na oprawach à la fanfare oraz à branchages. Motyw ten szybko przeniknął na oprawy we Włoszech, a następnie w innych krajach europejskich (w tym w Rzeczypospolitej). Prawdopodobnie pod wpływem mody na tę formę dekoracji opraw, w XVII w. motywy skrzyżowanych o. g. zaczęły pojawiać się obok tradycyjnych, renesansowych wieńców laurowych jako obramienie herbów w superekslibrisach. Ich morfologia (para owalnie zagiętych gałązek z rozproszonymi, lancetowatymi liśćmi i okrągłymi owocami na długich szypułkach) jest też zbliżona do gałązek lauru (wawrzynu), co stanowić może utrudnienie w identyfikacji.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
branchage
à branchages oprawy
à la fanfare oprawy
Laur
Superekslibris

Grafika

Przypisy

  1. Devaux 1977, s. 102, 104, 106-107 i in.;
  2. Sipayłło 1988, tabl. 109-111;
  3. Ogonowska 1993, nr kat./il. 41, 48, 52-53;
  4. Dudziński 1997, s. 128;
  5. Cubrzyńska-Leonarczyk 2001, tabl. 86, 100a;
  6. Macchi F. i L. 2002, s. 55, 391;
  7. Wagner 2016, s. 403-404.

Autor: A.W.