Kartusz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Grafika)
(Przypisy)
 
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
==Kartusz==
 
==Kartusz==
(ang. cartouche; fr. cartouche)
+
(ang. cartouche; fr. cartouche; niem. Kartusche)
 
* 1) w sztukach zdobniczych: ozdobne obramienie tarczy herbowej, tablicy inskrypcyjnej, bądź kompozycji plastycznej (np. malarskiej, rzeźbiarskiej, graficznej). Począwszy od renesansu w introligatorstwie chętnie wykorzystywano jego walory dekoracyjne w wizerunkach herbów (superekslibrisy), postaci (np. popiersia Chrystusa Salwatora), a w mniejszym stopniu →napisów (tzw. kartusze inskrypcyjne). W dziejach sztuki forma k. podlegała ciągłej ewolucji; szczególnie okazałe tworzono w okresie manieryzmu (o formach okuciowo-rollwerkowych a później schweifwerku z groteską). W baroku często przyjmowały formy architektoniczno-ornamentalne (np. małżowionowo-chrząstkowe i regencyjne), w rokoku zaś odznaczały się lekkością i asymetrią rocaille. Na oprawach klasycyzujących rzadko spotykane, odrodziły się na oprawach historyzujących (np. okazały neobarokowy kartusz z herbem Rzeczypospolitej na oprawach paryskich Wincentego Kisiela, z lat 40-50 XIX w.). Do historyzujących form k. niekiedy wracają też introligatorzy XX-XXI w.  
 
* 1) w sztukach zdobniczych: ozdobne obramienie tarczy herbowej, tablicy inskrypcyjnej, bądź kompozycji plastycznej (np. malarskiej, rzeźbiarskiej, graficznej). Począwszy od renesansu w introligatorstwie chętnie wykorzystywano jego walory dekoracyjne w wizerunkach herbów (superekslibrisy), postaci (np. popiersia Chrystusa Salwatora), a w mniejszym stopniu →napisów (tzw. kartusze inskrypcyjne). W dziejach sztuki forma k. podlegała ciągłej ewolucji; szczególnie okazałe tworzono w okresie manieryzmu (o formach okuciowo-rollwerkowych a później schweifwerku z groteską). W baroku często przyjmowały formy architektoniczno-ornamentalne (np. małżowionowo-chrząstkowe i regencyjne), w rokoku zaś odznaczały się lekkością i asymetrią rocaille. Na oprawach klasycyzujących rzadko spotykane, odrodziły się na oprawach historyzujących (np. okazały neobarokowy kartusz z herbem Rzeczypospolitej na oprawach paryskich Wincentego Kisiela, z lat 40-50 XIX w.). Do historyzujących form k. niekiedy wracają też introligatorzy XX-XXI w.  
 
   
 
   
* 2) na islamskich oprawach oraz w kobiernictwie tego kręgu kulturowego: prostokątne lub zbliżone do prostokąta pole o prostych-dłuższych i dekoracyjnych-krótszych bokach, mieszczące ornament i kaligraficzne wersety. Regularnie rozmieszczone w obramieniu zwierciadła i zazwyczaj oddzielone mniejszymi elementami zdobniczymi. W 2 poł. XV w. zaadoptowane we włoskim (zwłaszcza weneckim) introligatorstwie. W XVI w. pojawiły się na płn. od Alp, na niektórych orientalizujących oprawach, przeważnie o szczególnie bogatej dekoracji.    
+
* 2) na islamskich oprawach oraz w kobiernictwie tego kręgu kulturowego: prostokątne lub zbliżone do prostokąta pole o prostych-dłuższych i dekoracyjnych-krótszych bokach, mieszczące ornament i kaligraficzne wersety. Regularnie rozmieszczone w obramieniu zwierciadła i zazwyczaj oddzielone mniejszymi elementami zdobniczymi. W 2 poł. XV w. zaadoptowane we włoskim (zwłaszcza weneckim) introligatorstwie. W XVI w. pojawiły się na płn. od Alp, na niektórych orientalizujących oprawach, przeważnie o szczególnie bogatej dekoracji.
 
+
  
 
==Zobacz też==
 
==Zobacz też==
Linia 23: Linia 22:
 
==Grafika==
 
==Grafika==
 
<gallery>
 
<gallery>
 +
Plik:Kartusz inskrypcyjny i pusty na opr. franc. z ks. Th. Mahieu, Sothebys New York, November 1 1995.jpg | Kartusz inskrypcyjny i pusty kartusz na oprawie francuskiej z księgozbioru Th. Mahieu, repr. wg: Sotheby's New York, November 1, 1995
 
Plik:Kartusz 3.jpg | Manierystyczny kartusz z herbem Sebastiana Montelupiego, Kraków, po 1567 r., BWSD Włocławek, fot. P. Kurek
 
Plik:Kartusz 3.jpg | Manierystyczny kartusz z herbem Sebastiana Montelupiego, Kraków, po 1567 r., BWSD Włocławek, fot. P. Kurek
 +
Plik:Kartusz inskrypcyjny na opr. włoskiej, 2 poł. XVI w. wg Im Zeichen von Anker...2005.jpg | Kartusz inskrypcyjny na oprawie włoskiej, 2 poł. XVI w., repr. wg: Im Zeichen von Anker... 2005
 
Plik:Kartusz 7.jpg | Manierystyczny kartusz z prawdopodobnie herbem Rzeczypospolitej, oprawa z warsztatu Marcantonia Guillery, Rzym, między 1577 a około 1580; PAN BG Gdańsk, fot. A. Wagner   
 
Plik:Kartusz 7.jpg | Manierystyczny kartusz z prawdopodobnie herbem Rzeczypospolitej, oprawa z warsztatu Marcantonia Guillery, Rzym, między 1577 a około 1580; PAN BG Gdańsk, fot. A. Wagner   
 
Plik:Kartusz rollwerkowo. okuciowy, silve rerum 1927, V, 1930, tabl. nie num.jpg | Kartusz herbowy, rollwerkowo-okuciowy, z godłem królewskim Stefana Batorego, przed 1586 r., fot. wg: "Silva Rerum" 1927, V, 1930, tabl. nie num.  
 
Plik:Kartusz rollwerkowo. okuciowy, silve rerum 1927, V, 1930, tabl. nie num.jpg | Kartusz herbowy, rollwerkowo-okuciowy, z godłem królewskim Stefana Batorego, przed 1586 r., fot. wg: "Silva Rerum" 1927, V, 1930, tabl. nie num.  
Linia 39: Linia 40:
 
==Przypisy==
 
==Przypisy==
  
#  
+
# EWOK 1971, szp. 1115-1116; Lindberg 1985 II, il. 40; Mazal 1990, il. 161, 156-157, 213-214 i in.; von Rabenau 1994, tabl. ….; Słownik 1996, s. …; Bérinstain i in. 1997, s. 119-121, 125;  Milanesi 1999, s. 99; Wagner 2016, s. …; Wagner 2016 II, s. 
  
 
----
 
----
 
Autor: '''A.W.'''
 
Autor: '''A.W.'''

Aktualna wersja na dzień 10:44, 21 kwi 2022

Kartusz

(ang. cartouche; fr. cartouche; niem. Kartusche)

  • 1) w sztukach zdobniczych: ozdobne obramienie tarczy herbowej, tablicy inskrypcyjnej, bądź kompozycji plastycznej (np. malarskiej, rzeźbiarskiej, graficznej). Począwszy od renesansu w introligatorstwie chętnie wykorzystywano jego walory dekoracyjne w wizerunkach herbów (superekslibrisy), postaci (np. popiersia Chrystusa Salwatora), a w mniejszym stopniu →napisów (tzw. kartusze inskrypcyjne). W dziejach sztuki forma k. podlegała ciągłej ewolucji; szczególnie okazałe tworzono w okresie manieryzmu (o formach okuciowo-rollwerkowych a później schweifwerku z groteską). W baroku często przyjmowały formy architektoniczno-ornamentalne (np. małżowionowo-chrząstkowe i regencyjne), w rokoku zaś odznaczały się lekkością i asymetrią rocaille. Na oprawach klasycyzujących rzadko spotykane, odrodziły się na oprawach historyzujących (np. okazały neobarokowy kartusz z herbem Rzeczypospolitej na oprawach paryskich Wincentego Kisiela, z lat 40-50 XIX w.). Do historyzujących form k. niekiedy wracają też introligatorzy XX-XXI w.
  • 2) na islamskich oprawach oraz w kobiernictwie tego kręgu kulturowego: prostokątne lub zbliżone do prostokąta pole o prostych-dłuższych i dekoracyjnych-krótszych bokach, mieszczące ornament i kaligraficzne wersety. Regularnie rozmieszczone w obramieniu zwierciadła i zazwyczaj oddzielone mniejszymi elementami zdobniczymi. W 2 poł. XV w. zaadoptowane we włoskim (zwłaszcza weneckim) introligatorstwie. W XVI w. pojawiły się na płn. od Alp, na niektórych orientalizujących oprawach, przeważnie o szczególnie bogatej dekoracji.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Groteska
Historyzujące oprawy
Islamskie oprawy
Małżowinowo-chrząstkowy ornament
Okuciowy ornament
Orientalizujące oprawy
Regencyjne oprawy
Rocaille
Rollwerk
Schweifwerk
Superekslibris

Grafika

Przypisy

  1. EWOK 1971, szp. 1115-1116; Lindberg 1985 II, il. 40; Mazal 1990, il. 161, 156-157, 213-214 i in.; von Rabenau 1994, tabl. ….; Słownik 1996, s. …; Bérinstain i in. 1997, s. 119-121, 125; Milanesi 1999, s. 99; Wagner 2016, s. …; Wagner 2016 II, s.

Autor: A.W.