Maswerk: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Przypisy)
(Zobacz też)
 
(Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
 
===Maswerk===
 
===Maswerk===
 +
(ang. tracery)
 +
 +
Charakterystyczna dla gotyku dekoracja architektoniczna, wykonana z kamienia lub cegły, służąca do wypełnienia okien, rozet, wimperg, wnęk ściennych itp. struktur. Składa się z elementów geometrycznych, zwłaszcza kół, wieloliści, tzw. rybich pęcherzy, nosków i in. Maswerki naśladowano w wielu dziedzinach rzemiosła artystycznego. W dekoracji opraw najwierniejsze pierwowzorom formy przyjęły na złotniczych okładzinach ksiąg liturgicznych XV w.-pocz. XVI w. Genezę związaną z m-ową dekoracja architektoniczną mają też niektóre motywy na tłokach gotyckich, np. trój- i czteroliście oraz trój- i czteropłatki, rozety, rozety wirujące, kratki ornamentalne (zwłaszcza warianty wypełnione czteropłatkami lub czteroliśćmi). Ażurowe m-i w ostrołukowych „oknach” ukazywane były na mosiężnych zapięciach opraw z 2 poł. XV-pocz. XVI w. Imitacje m-owych rybich pęcherzy pod łukami baldachimów występują na niektórych architektonicznych oprawach krakowskich z kon. XV – pocz. XVI w. Relikty m. w tzw. pachach łuków widnieją też na niektórych plakietach krakowskich z motywem arkady (lata 20-40 XVI w.).
  
Charakterystyczna dla gotyku dekoracja architektoniczna, wykonana z kamienia lub cegły, służąca do wypełnienia okien, rozet, wimperg, wnęk ściennych itp. struktur. Składa się z elementów geometrycznych, zwłaszcza kół, wieloliści, tzw. rybich pęcherzy, nosków i in. Maswerki naśladowano w wielu dziedzinach rzemiosła artystycznego. W dekoracji opraw najwierniejsze pierwowzorom formy przyjęły na złotniczych okładzinach ksiąg liturgicznych XV w.-pocz. XVI w. Genezę związaną z m-ową dekoracja architektoniczną mają też niektóre motywy na tłokach gotyckich, np. trój- i czteroliście oraz trój- i czteropłatki, rozety, rozety wirujące, kratki ornamentalne (zwłaszcza warianty wypełnione czteropłatkami lub czteroliśćmi). Ażurowe m-i w ostrołukowych „oknach” ukazywane były na mosiężnych zapięciach opraw z 2 poł. XV-pocz. XVI w. Imitacje m-owych rybich pęcherzy pod łukami baldachimów występują na niektórych architektonicznych oprawach krakowskich z kon. XV – pocz. XVI w. Relikty m. w tzw. pachach łuków widnieją też na niektórych plakietach krakowskich z motywem arkady (lata 20-40 XVI w.).
 
 
==Zobacz też==
 
==Zobacz też==
  
Linia 8: Linia 10:
 
[[Gotyckie oprawy]] <br>
 
[[Gotyckie oprawy]] <br>
 
[[Złotnicze oprawy]] <br>
 
[[Złotnicze oprawy]] <br>
 +
[[Arkada]] <br>
  
 
==Grafika==
 
==Grafika==

Aktualna wersja na dzień 18:47, 27 kwi 2022

Maswerk

(ang. tracery)

Charakterystyczna dla gotyku dekoracja architektoniczna, wykonana z kamienia lub cegły, służąca do wypełnienia okien, rozet, wimperg, wnęk ściennych itp. struktur. Składa się z elementów geometrycznych, zwłaszcza kół, wieloliści, tzw. rybich pęcherzy, nosków i in. Maswerki naśladowano w wielu dziedzinach rzemiosła artystycznego. W dekoracji opraw najwierniejsze pierwowzorom formy przyjęły na złotniczych okładzinach ksiąg liturgicznych XV w.-pocz. XVI w. Genezę związaną z m-ową dekoracja architektoniczną mają też niektóre motywy na tłokach gotyckich, np. trój- i czteroliście oraz trój- i czteropłatki, rozety, rozety wirujące, kratki ornamentalne (zwłaszcza warianty wypełnione czteropłatkami lub czteroliśćmi). Ażurowe m-i w ostrołukowych „oknach” ukazywane były na mosiężnych zapięciach opraw z 2 poł. XV-pocz. XVI w. Imitacje m-owych rybich pęcherzy pod łukami baldachimów występują na niektórych architektonicznych oprawach krakowskich z kon. XV – pocz. XVI w. Relikty m. w tzw. pachach łuków widnieją też na niektórych plakietach krakowskich z motywem arkady (lata 20-40 XVI w.).

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Architektoniczne oprawy
Gotyckie oprawy
Złotnicze oprawy
Arkada

Grafika

Przypisy

  1. Krynicka 1967, tabl. II-IV, VIII/il.2;
  2. Krynicka 1974, il. 1-3;
  3. Ziesche, Becker 1977, s. 37;
  4. Schwenke, Schunke 1979, tabl. 76/il. 157-158; 79/il. 9, 15113/il. 17 i in.;
  5. Kozakiewicz 1996, s. 252;
  6. Adler 2010, il. 5-02a-c, 5-56, 5-57 i in.

Autor: A.W.