Krzyż: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 14:51, 24 paź 2021

Krzyż

Jeden z najpowszechniejszych motywów w dekoracji opraw kręgu chrześcijańskiego. Odzwierciadleniem rangi k. jako symbolu jest jego eksponowanie na oprawach, tak pod względem wielkości, jak kosztowności i okazałości wykorzystanych materiałów oraz technik. Jako centralny element kompozycji okładzin występuje już na oprawach koptyjskich z VIII-IX w. Stanowi najważniejszy motyw dekoracji górnej okładziny na wielu wczesnośredniowiecznych (bizantyńskich i łacińskich) złotniczych oprawach liturgicznych ksiąg. Na dziełach tych często poddawany silnej stylizacji w duchu ornamentyki epoki i środowiska artystycznego. Ponadto ozdabiany kamieniami szlachetnymi (kameryzowanie), emaliowaniem oraz innymi technikami jubilerskimi i złotniczymi. Obok samoistnego k., w zwierciadłach górnych okładzin powszechnie ukazywano na nim Chrystusa w scenach Ukrzyżowania (np. płaskorzeźbione plakiety z kości słoniowej na licznych bizantyńskich i łacińskich kodeksach). Na skórzanych oprawach romańskich i gotyckich widnieje w kompozycjach stosunkowo nielicznych tłoków (np. sceny Drogi Krzyżowej). Jednakże w obu epokach kształt k. niekiedy nadawano ogólnej kompozycji okładzin z wycisków wielu tłoków (np. krakowskie dzieła Walentego z Pilzna i Introligatora IC). Od renesansu motyw k. masowo ukazywano w radełkowaniach (głównie w scenach nowotestamentowych) oraz na prostokątnych, owalnych i okrągłych plakietach/medalionach. Eksponowano go zaś na niektórych modlitewników oraz liturgicznych ksiąg oprawach. Do umasowienia koncepcji k. jako głównego bądź jedynego elementu dekoracji jednej (górnej) lub obu okładzin doszło w XIX-pocz. XX w. na modlitewnikach (w tym śpiewnikach), mszałach oraz innych księgach o tematyce religijnej. Ukazywano go w rozmaitych technikach (ślepe i złocone wyciski, aplikacje z metali, celuloidowej imitacji kości słoniowej, haft, koraliki itd.) i formach (od najprostszych – linearnych, po wzbogacone w duchu historyzmu). Tendencja ta przeniknęła na oprawy wydawniczych opraw, na których motyw. k. zyskiwał często bardzo efektowne formy. W XX-XXI w. pojawia się głównie na oprawach tworzonych na zamówienie do celów liturgicznych. Niekiedy przyjmuje na nich formy syntetyzujące ikonograficzną tradycję i oryginalne, nowoczesne rozwiązania w sferze kompozycji oraz materiałów i techniki wykonania.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Biblijne motywy
Jezus Chrystus
Liturgicznych ksiąg oprawy
Modlitewników oprawy
Święci pańscy
Wydawnicza oprawa
Złotnicze oprawy

Grafika

• 

  Motyw krzyża greckiego na oprawie koptyjskiej z X w., Pierpont Morgan Library, Nowy Jork, fot. wg: www.themorgan.org

• 

  Kompozycja dekoracji oprawy romańskiej oparta na motywie krzyża, Francja, XII w., fot. wg: Schmidt-Künsemüller 1985

• 

  Motyw krzyża łacińskiego (złotniczego, emaliowanego) na oprawie brewiarza, pocz. XVII w. i XIX w., BCzart., MNK, Kraków, fot. wg: www.polona.pl

• 

  Motyw krzyża łacińskiego na historyzującej oprawie mszału, Polska, XIX w., Bczart., MNK, fot. wg: www.polona.pl

• 

  Motyw krzyża-miecza na oprawie Księgi pamiątkowej Grobu Nieznanego Żołnierza, Jan Recmanik, 1930, fot. wg: Pokorzyńska 2014

• 

  Motyw krzyża łacińskiego na oprawie księgi liturgicznej, Włochy, 1 poł. XX w., fot. wg: Colombo 1952

Przypisy

1. Schwenke, Schunke 1979, tabl. 81-82;
2. Schmidt-Künsemüller 1985, kat. 1-6, 24, 30 i in.;
3. Wasilewska 2008, il. 19-22, 25;
4. Storm van Leeuwen 2011, kat. 13-15, 52, 60 i in.;
5. Tomaszewski 2013, II, kat. LXXII-LXXIII, XCIII-XCV, C i in.;
6. Bepler 2017, s. 105-122;
7. Pokorzyńska 2021, tabl. V/3, VII/2, il. 64 i in.

Autor: A.W.