Walcarka

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj

Walcarka

(kalander) (ang. rolling machine, niem. Glättwalze, Walzwerk, fr. laminoir)

Urządzenie służące do walcowania, złożone z dwóch obracających się walców, pomiędzy którymi przeprowadzano prasowane materiały. Materiały były ułożone pomiędzy dwoma blachami i poddane dużemu naciskowi.

Walcarka służyła do prasowania arkuszy papieru po przeklejeniu, co wyeliminowało dawniejsze zbijanie arkuszy młotem. Służyła też jako prasa do sklejanych materiałów lub do prasowania tektury, co nadawało tektuże większą spoistość oraz głatszą powierzchnię.

Walcarka była pierwszą nowoczesną maszyną, wprowadzoną do introligatorni ok. 1820 roku, pierwotnie miała napęd ręczny, nowocześniejsze maszyny uzyskiwały napęd mechaniczny.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Maszyny introligatorskie

Grafika

Przypisy

  1. E.P. Biesalski, Die Mechaniesierung der Deutschen Buchbinderei 1850-1900, Frankfurt am Main 1991, s. 33.

Autor: E.P.