Trójpłatek

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj

Trójpłatek

(z niem. Blüte Dreiblatt)

Motyw składający się z centralnego, drobnego kwiecia i trzech płatków rozchodzących się promieniście; występuje w wersji otwartej i zamkniętej w trójkątnej ramce. W najprostszych wariantach tego motywu, brakuje elementu centralnego, bądź jest on silnie zredukowany; z kolei formalnie najbogatsze t. mają płatki o postrzępionym kształcie, co może powodować pomylenie ich z trójliściem. Pierwsze przykłady t. znane są z introligatorstwa romańskiego (XII-XIII w.), rozpowszechnieniu uległ na oprawach gotyckich XV-pocz. XVI w., na których wyciskano go z niewielkich tłoków.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Czteropłatek
Floralna dekoracja
Rozeta
Trójliść

Grafika

Przypisy

  1. Schwenke, Schunke 1979, tabl. 70;
  2. Karpp-Jacottet, von Rabenau 2000, s. 4.

Autor: A.W.