Trójpłatek
Z Leksykon oprawoznawczy
Spis treści
Trójpłatek
(z niem. Blüte Dreiblatt)
Motyw składający się z centralnego, drobnego kwiecia i trzech płatków rozchodzących się promieniście; występuje w wersji otwartej i zamkniętej w trójkątnej ramce. W najprostszych wariantach tego motywu, brakuje elementu centralnego, bądź jest on silnie zredukowany; z kolei formalnie najbogatsze t. mają płatki o postrzępionym kształcie, co może powodować pomylenie ich z trójliściem. Pierwsze przykłady t. znane są z introligatorstwa romańskiego (XII-XIII w.), rozpowszechnieniu uległ na oprawach gotyckich XV-pocz. XVI w., na których wyciskano go z niewielkich tłoków.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Czteropłatek
Floralna dekoracja
Rozeta
Trójliść
Grafika
Przypisy
- Schwenke, Schunke 1979, tabl. 70;
- Karpp-Jacottet, von Rabenau 2000, s. 4.
Autor: A.W.