Suszenie
Spis treści
Suszenie
(ang. drying; fr. séchage; niem. trocknen)
Czynność polegająca na usunięciu wilgoci zawartej w produktach i półproduktach, wprowadzonej podczas przeprowadzanych operacji, zwłaszcza klejenia, ale także wilżenia lub kąpieli papieru.
Obecność wilgoci może spowodować rozwój drobnoustrojów (pleśnienie), co z kolei skutkuje rozkładem substancji organicznych, tj. papieru, tektury, tkaniny i skóry. Sklejane materiały podczas wysychania wypaczają się, dlatego najwłaściwsze jest powolne suszenie pod przyciskiem lub w prasie. Dla zapobieżenia przenikania wilgoci w głąb bloku stosuje się przekładki w tworzywa lub metalu, zaś odciąganiu wilgoci służą bibuły, które muszą być kilkakrotnie zmieniane. Innym sposobem suszenia jest rozstawianie otwartych elementów. Dla przyspieszenia suszenia stosowano ogrzewanie i wentylację.
W literaturze istnieją wzmianki, że introligatorzy pozostawiali książki do wysuszenia w pobliżu pieca, bowiem zdarzyło się że stało się to przyczyną pożaru.
Suszarka
(ang. dryer; fr. séchoir; niem. Trockner)
W procesie oprawy przemysłowej używane są suszarki przyśpieszające suszenie. Do najczęściej stosowanych należą suszarki tunelowe, przechodzące przez tunel użytki są suszone ogrzanym powietrzem, promieniami podczerwonymi lub prądami wysokiej częstotliwości, a wilgoć lub opary są usuwane wyciągiem. Suszeniu podlega nie tylko wilgoć pochodząca z klejów rozpuszczalnych lub rozcieńczanych wodą ale też inne rozpuszczalniki klejów i lakierów.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Maszyny introligatorskie
Przypisy
- Współczesne polskie introligatorstwo i papiernictwo. Mały słownik encyklopedyczny, Wrocław 1986, s. 151-153.
- A. Magier, Estetyka miasta stołecznego Warszawy, Wrocław 1963, s. 198-199.
Autor: E.P.
