Falowy ornament
Spis treści
Falowy ornament
Wywodzący się ze sztuki antycznej ornament pasowy w formie połączonych ze sobą spiral lub wolut naśladujących grzbiety fal; w introligatorskim zdobnictwie XVI – 3 ćw. XVIII w. stosowany rzadko; rozmaite odmiany f. o. zyskały popularność pod koniec XVIII w. w dekoracji radełkowej i filetowej opraw klasycystycznych, a później empirowych; najprostsze ukazują linearne fale, niekiedy z drobnymi rozetkami lub innymi motywami ujętymi grzbietami fal; w bogatszych odmianach fale ukształtowane są z elementów floralnych (stylizowane liście) a woluty mieszczą spirale bądź rozety. W praktyce badawczej f. o. jest możliwy do pomylenia z szeregiem innych ornamentów o falującej linii: sznurowym i plecionkowym (zwłaszcza w dekoracjach renesansowych), czy też z rozmaitymi formami wici roślinnych; cechy f. o. wykazuje też specyficzna, ale popularna na klasycystycznych oprawach Jean-Claude Bozeriana i jego naśladowców, odmiana palmetowego ornamentu, z palmetami zamiast spiral, wolut lub rozet. W introligatorstwie XX-XXI w. motyw fal wykorzystywany jest niekiedy w klasycyzujących ornamentach oraz w większych kompozycjach dekoracyjnych obejmujących całe okładziny.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Empirowe oprawy
Klasycystyczne oprawy
Plecionka
Sznurowy ornament
Grafika
Ornament falowy (w układzie "a la grotesque") na grzbiecie oprawy klasycystycznej, pocz. XIX w.
Ornament falowy (w układzie "a la grotesque") na grzbiecie oprawy klasycystycznej, pocz. XIX w.
Ornament falowy na oprawie klasycystycznej, pocz. XIX w.
Ornament falowy o formie floralnej z motywami rozet na klasycystycznej oprawie hiszpańskiej, po 1772, repr. wg: Fernandez 1994, nr kat. 26
Ornament falowy na francuskiej oprawie empirowej, 1812, repr. wg: Mazal 1990, nr kat. 244
Wić roślinna o cechach ornamentu falowego na oprawie J.-C. Bozeriana, pocz. XIX w.
Przypisy
Autor: A.W.
