Donacyjne oprawy

(właściwie: donacyjnych ksiąg oprawy; łac. dōnātiō – dar) oprawy ksiąg będących darem dla instytucji Kościoła, w szerszym znaczeniu: oprawy ksiąg stanowiących dar dla jakiejkolwiek instytucji lub osoby (najczęściej pełniącej oficjalną funkcję, np. król, prezydent, papież, biskup). Akt podarowania księgi, zwłaszcza jeśli miał miejsce w szczególnych okolicznościach (np. spotkanie dyplomatyczne) może odzwierciadlać się w treści i formie rękopisu bądź druku oraz w jego oprawie. W zależności od pozycji obdarowującego i obdarowywanego d. o. mogła mieć wykwintną formę (kosztowne materiały, skomplikowana technika wykonania, bogactwo dekoracji). Zwyczajowo d. o. oznaczone są też napisami lub/i znakami upamiętniającymi d. bądź bezpośrednio odnoszącym się do obdarowanego (superekslibris lub/i ekslibris donacyjny). Charakterystyczną cechą takich oznaczeń jest często ich unikatowość na tle tych, które stosował sam obdarowany. W XIX-pocz. XX w. niekiedy zawierają też medalionowy portret obdarowanej osoby. W Polsce najcenniejsze przykłady d. o. wiążą się z królami (np. kunsztowne dzieła rzymskie będące darami papieskimi dla Zygmunta III Wazy).

Zobacz też

fundacyjne oprawy
superekslibris

Grafika

• 

  Obrazek 1

Przypisy

---

Autor: A.W.