Insygnia herbowe świeckie

Z Leksykon oprawoznawczy
Wersja z dnia 16:30, 15 kwi 2022 autorstwa Ela (dyskusja | edycje)

(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj

Insygia herbowe świeckie

Oznaki władzy, godności, stanu i urzędu świeckiego. Do i. h. cesarza rzymsko-niemieckiego należą m.in.: korona (zob. korona rangowa), jabłko monarsze, berło i ornat; do i. h. królewskich (tzw. regalia): korona, berło, jabłko królewskie; do i. h. szlacheckich: hełm, tarcza, chorągiew. Różnorakie i. władzy świeckiej związane są też z urzędnikami państwowymi. Na gruncie polskim, od XVIII w. stosuje się m.in.: dwie laski pod tarczą herbową (marszałek), dwie laski w kształcie latarń (kanclerz), dwie buławy (hetman). W zdobnictwie introligatorskim najczęściej spotka się i. szlacheckie i królewskie, towarzyszące wizerunkom herbów o funkcji znaku własności, donacji, fundacji lub dedykowania dzieła książkowego (superekslibris).

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Hełm
Insygnia herbowe kościelne
Korona rangowa
Superekslibris

Grafika

Przypisy

  1. Dudziński 1997, s. 15-30;
  2. Rządek, Tomaszewski, Żuchowski 1991, s. 24;
  3. Sipayłło 1988;
  4. Słownik 1996, s. 161;
  5. Wagner 2016.

Autor: A.W.