Identyfikacja oprawy
Identyfikacja oprawy
(atrybucja) (fr. identification des reliures)
Fundamentalne wyzwanie stojące przed tegumentologami i bibliotekarzami w praktyce badawczej i inwentaryzatorskiej (zob.opis oprawy, katalogowanie opraw). Obejmuje w pierwszej kolejności i. materiałów oraz technik użytych do wykonania i dekoracji oprawy. Równie istotne jest możliwie precyzyjne określenie czasu i miejsca powstania dzieła (kraj, ośrodek miejski bądź pozamiejski – głównie klasztorny) oraz atrybucja czyli ustalenie wykonawcy/producenta dzieła, rozumianego jako introligator lub wytwórnia. Trafna i. o. wymaga interdyscyplinarnej wiedzy i doświadczenia praktycznego w analizie oryginalnych artefaktów. Pierwsza z nich obejmuje głównie nauki humanistyczne, jak historia polityczna i gospodarcza, nauki pomocnicze historii (paleo- i neografia, heraldyka, genealogia) oraz szeroko rozumiana bibliologia (bibliotekoznawstwo, kodykologia, dzieje drukarstwa, papiernictwa). Ogromną rolę odgrywa też wiedza historyczno- artystyczna (zwłaszcza z zakresu ewolucji stylów, ikonografii świeckiej i religijnej, ornamentyki oraz materiałów i technik zdobniczych w różnych dziedzinach rzemiosła artystycznego), jak również specyficzny zakres wiedzy konserwatorskiej (np. materiałoznawstwo). Sprawne dokonywanie i. o., tak w wymiarze indywidualnym, jak i całego środowiska naukowo-bibliotekarskiego, stanowi punkt wyjścia dla odtworzenia historii introligatorstwa jako ważnej dziedziny rzemiosła artystycznego i dawnej produkcji przemysłowej.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Bazy opraw
Katalogowanie opraw
Opis oprawy
Przerysy opraw
Przypisy
- Goldschmith 1928, s. 3-13;
- Fischer, 1937, s. …;
- Birkenmajer 1951, s. 105-121;
- Schmidt-Künsemüller 1959, s. 329-335;
- Goldschmidt 1967, t. 1, s. 116-126;
- Schunke 1968, s. 522-529;
- Schunke 1977;
- Czekajewska-Jędrusik 1980, s. 69-90;
- Ottermann 1997, s. 325-331;
- von Rabenau 2005 II, s. 99-141;
- Foot 2004 s. 13-29;
- Wagner 2007, s. 109-118;
- Biały 2009, s. 119-136;
- Biały 2010, s. 160-176;
- Miller 2010;
- Karlak, Łabuz 2015, s. 327-343;
- Pronobis-Gajdzis 2015, s. 345-364;
- Chlebus 2015, s. 365-390;
- Chlebus 2016 III, s. 199-219.
Autor: A.W.
