Papier pakowy

Z Leksykon oprawoznawczy
Wersja z dnia 11:33, 4 mar 2022 autorstwa Ela (dyskusja | edycje) (Zobacz też)

Skocz do: nawigacja, szukaj

Papier pakowy

(papier szary, kraft, natron, szrenc) (ang. kraft paper, brown paper; fr. papier kraft; niem. Packpapier)

Mocny i odporny na uszkodzenia papier, najczęściej jasnobrązowy lub szary, przeznaczony do pakowania. Produkowane są różne rodzaje papieru pakowego. Współcześnie dominuje papier kraft, papier siarczanowy, wytwarzany z makulatury lub celulozy bez dodatków chemicznych, wzmocniony i gładzony, o fakturze gładkiej lub prążkowanej. Na drugim biegunie znajduje się papier wykonywany z makulatury, odpadów szmacianych i drewnianych, tzw. szrenc. Jest on jednostronnie gładzony, na spodniej stronie pozostają nierówności, czasem także widoczne są skrawki zadrukowanej makulatury lub wióry drewniane.

W introligatorstwie papier pakowy był wykorzystywany na wyklejki w tańszych oprawach. W oprawach bibliotecznych często sporządzano wyklejki z papieru pakowego ze względu na jego wytrzymałość i odporność na zabrudzenia. Papier pakowy służył za podłoże do wykonywania papierów dekorowanych, zwłaszcza metodą klajstrową (→papiery klajstrowe). Używany także na elementy konstrukcyjne oprawy (woreczek, pasek apierowy służący do montowania okładek wklejanych) i wzmacniające grzbiet. Z papieru pakowego wykonywano obwoluty ochronne dla książek bibliotecznych, podręczników szkolnych i zeszytów.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Obwoluta
Papiery klajstrowe
Woreczek

Przypisy

  1. Lech Graj, Ewaryst Grodzki, Jerzy Napiórkowski, Zarys materiałoznawstwa i technologii materiałów papierniczych, Bydgoszcz 1979.

Autor: E.P.