Identyfikacja oprawy
Spis treści
Identyfikacja oprawy
(atrybucja) (fr. identification des reliures)
Fundamentalne wyzwanie stojące przed tegumentologami i bibliotekarzami w praktyce badawczej i inwentaryzatorskiej (zob.opis oprawy, katalogowanie opraw). Obejmuje w pierwszej kolejności i. materiałów oraz technik użytych do wykonania i dekoracji oprawy. Równie istotne jest możliwie precyzyjne określenie czasu i miejsca powstania dzieła (kraj, ośrodek miejski bądź pozamiejski – głównie klasztorny) oraz atrybucja czyli ustalenie wykonawcy/producenta dzieła, rozumianego jako introligator lub wytwórnia. Trafna i. o. wymaga interdyscyplinarnej wiedzy i doświadczenia praktycznego w analizie oryginalnych artefaktów. Pierwsza z nich obejmuje głównie nauki humanistyczne, jak historia polityczna i gospodarcza, nauki pomocnicze historii (paleo- i neografia, heraldyka, genealogia) oraz szeroko rozumiana bibliologia (bibliotekoznawstwo, kodykologia, dzieje drukarstwa, papiernictwa). Ogromną rolę odgrywa też wiedza historyczno- artystyczna (zwłaszcza z zakresu ewolucji stylów, ikonografii świeckiej i religijnej, ornamentyki oraz materiałów i technik zdobniczych w różnych dziedzinach rzemiosła artystycznego), jak również specyficzny zakres wiedzy konserwatorskiej (np. materiałoznawstwo). Sprawne dokonywanie i. o., tak w wymiarze indywidualnym, jak i całego środowiska naukowo-bibliotekarskiego, stanowi punkt wyjścia dla odtworzenia historii introligatorstwa jako ważnej dziedziny rzemiosła artystycznego i dawnej produkcji przemysłowej.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Bazy opraw
Katalogowanie opraw
Opis oprawy
Grafika
Obrazek 1
Przypisy
Autor: A.W.
