Znak wodny
Spis treści
Znak wodny
(ang. watermark, fr. filigrane, niem. Wasserzeichen wł. marca d'aqua)
Wiernie odbity w strukturze papieru ślad sita papierniczego. W przypadku sita żeberkowego są to przede wszystkim widoczne rozjaśnienia w miejscach odpowiadających położeniu żeberek w sicie oraz ich wiązań, czyli kres, a także w postaci rozjaśnień i pociemnieć determinowanych budową formy czerpalnej.
Historia
Znak wodny był przez długi czas cechą charakterystyczną jedynie papieru żeberkowego. Niekiedy do sita żeberkowego przytwierdzano sito żeberkowe z żeberkami ułożonymi w zygzak, w wyniku czego powstawał znak łączący obraz dwóch różnych sit (dwusitowy). W pocz.lat 50-tych XVIII w. został wynaleziony papier welinowy, który nie posiadał znaku wodnego. W 1793 r. we Francji wykonano po raz pierwszy tłoczenie wgłębień w sicie tkanym, dzięki w papierze welinowym powstał ciemniejszy znak wodny.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Filigran
Papier
Papier ręcznie czerpany
Papier ręcznie czerpany żeberkowy
Papier ręcznie czerpany welinowy
Przypisy
- Dąbrowski J., Siniarska-Czaplicka J., Rękodzieło papiernicze, Warszawa 1991.
- Faber W., Sztuka znaku wodnego, Warszawa 2010.
Autor: MPG
