Szycie na kapitałkę

Szycie na kapitałkę

Sposób szycia stosowany w pierwszych kodeksach szytych na zwięzy. Nić szycia dochodziła do końca składki i tam przekładano ją do składki następnej. Celem uchronienia grzbietów składek przed przerywaniem podkładano w tym miejscu skręcony pasek skóry lub sznurek, wokół którego owijała się nić i w ten sposób tworzyła się kapitałka będąca de facto zwięzem.

Pod koniec XV w. przyjął się i upowszechnił zwyczaj przechodzenia nicią do następnej składki w niewielkiej odległości od dolnej i górnej krawędzi składek i robienia w tym miejscu łańcuszkowego ściegu zadzierzgiwanego, tzw. plątnika.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Kapitałka
Plątnik

Grafika

• 

  Schemat szycia na kapitałkę (rys. Szirmai J.A., 2017, s. 150.)

Przypisy

1. Szirmai J.A., The archeology of medieval bookbinding, New York, 2017.

---

Autor: E.P., M.P.G.