Perełkowanie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Utworzono nową stronę "==Perełkowanie== ==Grafika== <gallery> Plik:Perełkowanie 2.jpg Plik:Perełkowanie 1.jpg")
 
Linia 1: Linia 1:
 
==Perełkowanie==
 
==Perełkowanie==
 +
 +
(także: perełki)
 +
 +
1) spolszczone określenie astragalu;
 +
 +
2) wywodzący się z antyku prosty ornament składający się z ciągu kropek lub kulek. Stosowany od epoki nowożytnej do współczesności jako wdzięczne dopełnienie bogatszych dekoracji bądź jako samodzielny ornament (na każdej części obleczenia: okładziny, grzbiet, krawędzie okładzin, dublury). Charakterystyczną kategorią p. są kropkowe lub kulkowe dekoracje złoconych obcięć/brzegów kart, wykonywane w technice cyzelowania za pomocą specjalnych punc. P. spotyka się też jako dekoracja tła kompozycji okładzin, np. francuskie oprawy z ok. poł. XVI w. ze złoconymi, zagęszczonymi i drobnymi p. w obrębie kartuszowej dekoracji (zob. pointillé – 1. fond pointillé), weneckie oprawy XVI w. z p. . Formę p. przyjmują też złocone kropki lub kulki, gęsto „rozsiane” na niektórych oprawach à semé (XVI w.-2 ćw. XVII w.);
 +
 
 +
3) potoczne, ale mało precyzyjne, określenie miniaturowych, barwionych pastą woskową pierścieni z wypukłym środkiem, występujących głównie na oprawach włoskich z 2 poł. XV w. oraz italianizujących oprawach polskich (kon. XV – 1 ćw. XVI w.), na których ukazywano je w zwierciadłach i ich obramieniach (zob. cerchietto); 
 +
 +
4) motyw kilku (zazwyczaj 5 – 8) perełek ułożonych od największej do najmniejszej i tworzących rodzaj floralnego pręcika (wł. asta di perle degradanti/digradanti) tudzież wisiorka, zazwyczaj wkomponowanego w większe motywy np. centralnego medalionu. Charakterystyczny dla rzymskich opraw od 4 ćw. XVI w. do ok. poł. XVII w. oraz dzieł italianizujących (także w Polsce).     
 +
 +
==Zobacz też==
 +
 +
[[Indeks alfabetyczny ]] <br>
 +
[[Astragal]] <br>
 +
[[Cerchietto]] <br>
 +
[[Kartuszowa dekoracja]] <br>
 +
[[Pointillé]] <br>
 +
[[À semé oprawy]] <br>
  
 
==Grafika==
 
==Grafika==
Linia 5: Linia 24:
 
Plik:Perełkowanie 2.jpg
 
Plik:Perełkowanie 2.jpg
 
Plik:Perełkowanie 1.jpg
 
Plik:Perełkowanie 1.jpg
 +
Plik:Perełkowanie nr 4 o floralnej formie na oprawie barokowej, XVII w. wg Ogonowska 1993.jpg | Perełkowanie (4) o floralnej formie na oprawie barokowej, XVII w., fot. wg: Ogonowska 1993
 +
</gallery>
 +
 +
==Przypisy==
 +
 +
# Jarosławiecka-Gąsiorowska, Wierzbicki 1952, tabl. 20, 2332-33 i in.;
 +
# Laucevičius 1976, il. 563-564, 572;
 +
# Mazal 1990, il. 98-102, 131, 175-176 i in.;
 +
# Ogonowska 1993, il. 42-43, 49;
 +
# Kozakiewicz 1996, s. 307;
 +
# Macchi F. i L. 2002, s. 78, 360.
 +
 +
----
 +
Autor: '''A.W.'''

Wersja z 20:24, 11 lut 2021

Perełkowanie

(także: perełki)

1) spolszczone określenie astragalu;

2) wywodzący się z antyku prosty ornament składający się z ciągu kropek lub kulek. Stosowany od epoki nowożytnej do współczesności jako wdzięczne dopełnienie bogatszych dekoracji bądź jako samodzielny ornament (na każdej części obleczenia: okładziny, grzbiet, krawędzie okładzin, dublury). Charakterystyczną kategorią p. są kropkowe lub kulkowe dekoracje złoconych obcięć/brzegów kart, wykonywane w technice cyzelowania za pomocą specjalnych punc. P. spotyka się też jako dekoracja tła kompozycji okładzin, np. francuskie oprawy z ok. poł. XVI w. ze złoconymi, zagęszczonymi i drobnymi p. w obrębie kartuszowej dekoracji (zob. pointillé – 1. fond pointillé), weneckie oprawy XVI w. z p. . Formę p. przyjmują też złocone kropki lub kulki, gęsto „rozsiane” na niektórych oprawach à semé (XVI w.-2 ćw. XVII w.);

3) potoczne, ale mało precyzyjne, określenie miniaturowych, barwionych pastą woskową pierścieni z wypukłym środkiem, występujących głównie na oprawach włoskich z 2 poł. XV w. oraz italianizujących oprawach polskich (kon. XV – 1 ćw. XVI w.), na których ukazywano je w zwierciadłach i ich obramieniach (zob. cerchietto);

4) motyw kilku (zazwyczaj 5 – 8) perełek ułożonych od największej do najmniejszej i tworzących rodzaj floralnego pręcika (wł. asta di perle degradanti/digradanti) tudzież wisiorka, zazwyczaj wkomponowanego w większe motywy np. centralnego medalionu. Charakterystyczny dla rzymskich opraw od 4 ćw. XVI w. do ok. poł. XVII w. oraz dzieł italianizujących (także w Polsce).

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Astragal
Cerchietto
Kartuszowa dekoracja
Pointillé
À semé oprawy

Grafika

Przypisy

  1. Jarosławiecka-Gąsiorowska, Wierzbicki 1952, tabl. 20, 2332-33 i in.;
  2. Laucevičius 1976, il. 563-564, 572;
  3. Mazal 1990, il. 98-102, 131, 175-176 i in.;
  4. Ogonowska 1993, il. 42-43, 49;
  5. Kozakiewicz 1996, s. 307;
  6. Macchi F. i L. 2002, s. 78, 360.

Autor: A.W.