Jaskółczy ogon: Różnice pomiędzy wersjami
Z Leksykon oprawoznawczy
(→Jaskółczy ogon) |
|||
| (Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
Rodzaj oprawy bezszyciowej wykonywanej ręcznie, trwalszy od zwykłej oprawy klejowej. Wykorzystywany dla łączenia w blok pojedynczych kart. | Rodzaj oprawy bezszyciowej wykonywanej ręcznie, trwalszy od zwykłej oprawy klejowej. Wykorzystywany dla łączenia w blok pojedynczych kart. | ||
| − | Na ściśniętym grzbiecie wykonywany jest szereg nacięć (w tradycyjnej technice podwójnych, ukośnie rozwidlających się, w uproszczonej pojedynczych, prostych) | + | Na ściśniętym grzbiecie wykonywany jest szereg nacięć w grzbiecie (w tradycyjnej technice podwójnych, ukośnie rozwidlających się, w uproszczonej pojedynczych, prostych), w tak powstałe zagłębienia wprowadza się sznurek i zakleja klejem o dużym stężeniu (kostnym, dyspersyjnym) cały grzbiet. |
Technika wywodzi się z introligatorstwa rosyjskiego. | Technika wywodzi się z introligatorstwa rosyjskiego. | ||
| Linia 11: | Linia 11: | ||
[[Indeks alfabetyczny ]] <br> | [[Indeks alfabetyczny ]] <br> | ||
| − | [[ | + | [[Bezszyciowe oprawy]] <br> |
[[Nacinanie grzbietu]] <br> | [[Nacinanie grzbietu]] <br> | ||
| Linia 17: | Linia 17: | ||
<gallery> | <gallery> | ||
| − | File: | + | File:Jaskółczy ogon.jpg|Etapy łączenia na jaskółczy ogon: 1- nacięcie rowków, 2- wprowadzenie sznurków, 3- zaklejenie |
</gallery> | </gallery> | ||
==Przypisy== | ==Przypisy== | ||
| − | # G. Moessner, ''Buchbinder ABC'', Bergisch Gladbach 1981, s. 11. | + | # G. Moessner, ''Buchbinder ABC'', Bergisch Gladbach 1981, s. 11. |
| − | + | # Z. Zjawiński, Introligatorstwo Warszawa 1967, s. 115-116. | |
| + | # Burdett Eric, The Craft of Bookbinding. A practical Handbook, Newton Abbot 1975, s. 307. | ||
---- | ---- | ||
Autor: '''E.P.''' | Autor: '''E.P.''' | ||
Aktualna wersja na dzień 09:49, 21 kwi 2022
Spis treści
Jaskółczy ogon
(niem. armiertes Klebebindung)
Rodzaj oprawy bezszyciowej wykonywanej ręcznie, trwalszy od zwykłej oprawy klejowej. Wykorzystywany dla łączenia w blok pojedynczych kart.
Na ściśniętym grzbiecie wykonywany jest szereg nacięć w grzbiecie (w tradycyjnej technice podwójnych, ukośnie rozwidlających się, w uproszczonej pojedynczych, prostych), w tak powstałe zagłębienia wprowadza się sznurek i zakleja klejem o dużym stężeniu (kostnym, dyspersyjnym) cały grzbiet.
Technika wywodzi się z introligatorstwa rosyjskiego.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Bezszyciowe oprawy
Nacinanie grzbietu
Grafika
Etapy łączenia na jaskółczy ogon: 1- nacięcie rowków, 2- wprowadzenie sznurków, 3- zaklejenie
Przypisy
- G. Moessner, Buchbinder ABC, Bergisch Gladbach 1981, s. 11.
- Z. Zjawiński, Introligatorstwo Warszawa 1967, s. 115-116.
- Burdett Eric, The Craft of Bookbinding. A practical Handbook, Newton Abbot 1975, s. 307.
Autor: E.P.
