Róg obfitości: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Róg obfitości)
(Róg obfitości)
 
(Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
==Róg obfitości==
 
==Róg obfitości==
Wywodzący się ze zdobnictwa starożytnej Grecji i Rzymu motyw dekoracyjny w formie zagiętego (rzadziej prostego) rogu, wypełnionego wysypującymi się z niego owocami i kwiatami, niekiedy też innymi przedmiotami (np. klejnotami), symbolizującymi obfitość i dobrobyt. Szczególną popularność zyskał w renesansowym introligatorstwie bolońskim 1 poł. XVI w., jako element ornamentów obramiających zwierciadło i centralnych medalionów ornamentalnych; w tym samym okresie do dekoracji opraw bolońskich i mediolańskich wprowadzono tłoki z motywem →putta trzymającego r. o., symbolizującego dobrostan (putto con cornucopia); zapewne pod ich wpływem stosowany od l. 20. XVI w. w introligatorstwie krakowskim. R. o. wkomponowany wraz z innymi elementami →groteski w dekorację rollwerkową, okuciową lub schweifwerkową pojawiał się w →manierystycznych oprawach od 3 ćw. XVI do 1 ćw. XVII w. (m.in. w narożnych medalionach na oprawach polskich z l. 80.-90. XVI w.). Ponowną popularność r. o. zyskał u schyłku XVIII w. na oprawach klasycystycznych, głównie jako składnik dekoracji obramień zwierciadła, m.in. w →palmetowym ornamencie, oraz jako podwójny motyw o charakterystycznej wydłużonej i roślinnej formie obramiający narożne rozety. W XIX w. pojawiał się też w dekoracji →historyzujących opraw.
+
(ang. cornucopia; fr. corne d'abondance; niem. Füllhorn)
----
+
Autor: '''A.W.'''
+
  
 +
Wywodzący się ze zdobnictwa starożytnej Grecji i Rzymu motyw dekoracyjny w formie zagiętego (rzadziej prostego) rogu, wypełnionego wysypującymi się z niego owocami i kwiatami, niekiedy też innymi przedmiotami (np. klejnotami), symbolizującymi obfitość i dobrobyt. Szczególną popularność zyskał w renesansowym introligatorstwie bolońskim 1 poł. XVI w., jako element ornamentów obramiających zwierciadło i centralnych medalionów ornamentalnych; w tym samym okresie do dekoracji opraw bolońskich i mediolańskich wprowadzono tłoki z motywem putta trzymającego r. o., symbolizującego dobrostan (putto con cornucopia); zapewne pod ich wpływem stosowany od l. 20. XVI w. w introligatorstwie krakowskim. R. o. wkomponowany wraz z innymi elementami groteski w dekorację rollwerkową, okuciową lub schweifwerkową pojawiał się w manierystycznych oprawach od 3 ćw. XVI do 1 ćw. XVII w. (m.in. w narożnych medalionach na oprawach polskich z l. 80.-90. XVI w.). Ponowną popularność r. o. zyskał u schyłku XVIII w. na oprawach klasycystycznych, głównie jako składnik dekoracji obramień zwierciadła, m.in. w palmetowym ornamencie, oraz jako podwójny motyw o charakterystycznej wydłużonej i roślinnej formie obramiający narożne rozety. W XIX w. pojawiał się też w dekoracji historyzujących opraw.
 +
 +
==Zobacz też==
 +
 +
[[Indeks alfabetyczny ]] <br>
 +
[[Groteska]] <br>
 +
[[Manierystyczne oprawy]] <br>
 +
[[Palmetowy ornament]] <br>
 +
[[Rollwerk]] <br>
  
 
==Grafika==
 
==Grafika==
 
<gallery>
 
<gallery>
Plik:Róg obfitości 1.jpg
+
Plik:Róg obfitości 1.jpg | Róg obfitości trzymany przez putto, oprawa krakowska, ok. 1530 r.
Plik:Róg obfitości 2.jpg
+
Plik:Róg obfitości 2.jpg | Róg obfitości w ornamencie na oprawie empirowej, pocz. XIX w.
 +
</gallery>
 +
 
 +
==Przypisy==
 +
 
 +
# Fürstenberg, De Marinis 1966, s. 138-139;
 +
# Krynicka 1974, il. 7a-b;
 +
# Krynicka 1975, il. 33-34;
 +
# Hobson 1989, s. 168-169;
 +
# Hobson, Quaquatrelli 1998, frontyspis, nr kat./il. 17;
 +
# Macchi F. i L. 2002, s. 96-97;
 +
# Macchi F. i L. 2007, tabl. 1, 3, 24;
 +
# Wagner 2016 II, il. 12a
 +
----
 +
Autor: '''A.W.'''

Aktualna wersja na dzień 19:10, 7 maj 2022

Róg obfitości

(ang. cornucopia; fr. corne d'abondance; niem. Füllhorn)

Wywodzący się ze zdobnictwa starożytnej Grecji i Rzymu motyw dekoracyjny w formie zagiętego (rzadziej prostego) rogu, wypełnionego wysypującymi się z niego owocami i kwiatami, niekiedy też innymi przedmiotami (np. klejnotami), symbolizującymi obfitość i dobrobyt. Szczególną popularność zyskał w renesansowym introligatorstwie bolońskim 1 poł. XVI w., jako element ornamentów obramiających zwierciadło i centralnych medalionów ornamentalnych; w tym samym okresie do dekoracji opraw bolońskich i mediolańskich wprowadzono tłoki z motywem putta trzymającego r. o., symbolizującego dobrostan (putto con cornucopia); zapewne pod ich wpływem stosowany od l. 20. XVI w. w introligatorstwie krakowskim. R. o. wkomponowany wraz z innymi elementami groteski w dekorację rollwerkową, okuciową lub schweifwerkową pojawiał się w manierystycznych oprawach od 3 ćw. XVI do 1 ćw. XVII w. (m.in. w narożnych medalionach na oprawach polskich z l. 80.-90. XVI w.). Ponowną popularność r. o. zyskał u schyłku XVIII w. na oprawach klasycystycznych, głównie jako składnik dekoracji obramień zwierciadła, m.in. w palmetowym ornamencie, oraz jako podwójny motyw o charakterystycznej wydłużonej i roślinnej formie obramiający narożne rozety. W XIX w. pojawiał się też w dekoracji historyzujących opraw.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Groteska
Manierystyczne oprawy
Palmetowy ornament
Rollwerk

Grafika

Przypisy

  1. Fürstenberg, De Marinis 1966, s. 138-139;
  2. Krynicka 1974, il. 7a-b;
  3. Krynicka 1975, il. 33-34;
  4. Hobson 1989, s. 168-169;
  5. Hobson, Quaquatrelli 1998, frontyspis, nr kat./il. 17;
  6. Macchi F. i L. 2002, s. 96-97;
  7. Macchi F. i L. 2007, tabl. 1, 3, 24;
  8. Wagner 2016 II, il. 12a

Autor: A.W.