Szycie na kapitałkę: Różnice pomiędzy wersjami
m (→Szycie na kapitałkę: uzupełn. term. ang.) |
(→Szycie na kapitałkę) |
||
| (Nie pokazano 4 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
(ang. integral sewing; niem. bestechen) | (ang. integral sewing; niem. bestechen) | ||
| − | Sposób szycia stosowany w | + | Sposób szycia stosowany w romańskich i gotyckich kodeksach szytych na zwięzy wypukłe. Nić szycia dochodziła do końca składki i tam przekładano ją do składki następnej. Celem uchronienia grzbietów składek przed przerywaniem podkładano w tym miejscu skręcony pasek skóry lub sznurek, wokół którego owijała się nić i w ten sposób tworzyła się kapitałka będąca de facto zwięzem (ang. endband). |
Pod koniec XV w. ten sposób szycia został wyparty przez przechodzenie nicią do następnej składki w niewielkiej odległości od dolnej i górnej krawędzi składek i wykonywanie w tym miejscu łańcuszkowego ściegu zadzierzgiwanego, tzw. plątnika. | Pod koniec XV w. ten sposób szycia został wyparty przez przechodzenie nicią do następnej składki w niewielkiej odległości od dolnej i górnej krawędzi składek i wykonywanie w tym miejscu łańcuszkowego ściegu zadzierzgiwanego, tzw. plątnika. | ||
| Linia 9: | Linia 9: | ||
[[Indeks alfabetyczny]] <br> | [[Indeks alfabetyczny]] <br> | ||
[[Kapitałka integralna]] <br> | [[Kapitałka integralna]] <br> | ||
| − | |||
[[Plątnik]] <br> | [[Plątnik]] <br> | ||
| − | [[Szycie | + | [[Szycie na zwięzy wypukłe]] <br> |
| − | + | ||
==Grafika== | ==Grafika== | ||
<gallery> | <gallery> | ||
| − | File:Jod 4k szir 150.jpg|Schemat szycia na kapitałkę (rys. Szirmai | + | File:Jod 4k szir 150.jpg|Schemat szycia na kapitałkę (rys. Szirmai 2017, s. 150.) |
</gallery> | </gallery> | ||
Aktualna wersja na dzień 10:48, 27 mar 2022
Spis treści
Szycie na kapitałkę
(ang. integral sewing; niem. bestechen)
Sposób szycia stosowany w romańskich i gotyckich kodeksach szytych na zwięzy wypukłe. Nić szycia dochodziła do końca składki i tam przekładano ją do składki następnej. Celem uchronienia grzbietów składek przed przerywaniem podkładano w tym miejscu skręcony pasek skóry lub sznurek, wokół którego owijała się nić i w ten sposób tworzyła się kapitałka będąca de facto zwięzem (ang. endband).
Pod koniec XV w. ten sposób szycia został wyparty przez przechodzenie nicią do następnej składki w niewielkiej odległości od dolnej i górnej krawędzi składek i wykonywanie w tym miejscu łańcuszkowego ściegu zadzierzgiwanego, tzw. plątnika.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Kapitałka integralna
Plątnik
Szycie na zwięzy wypukłe
Grafika
Schemat szycia na kapitałkę (rys. Szirmai 2017, s. 150.)
Przypisy
- Szirmai J.A., The archeology of medieval bookbinding, New York, 2017, s. 150-151.
- Wachnik B., Systemy szycia zabytkowych kodeksów - terminologia, historia, systematyka, zagadnienia konserwatorskie, część teoretyczno-badawcza pracy dyplomowej magisterskiej, promotor: dr hab. M. Pronobis-Gajdzis, prof. UMK, Toruń UMK 2020, s. 55.
Autor: E.P., M.P.B.
