Igraf: Różnice pomiędzy wersjami
(→Przypisy) |
(Czy tylko warianty barwne miały rózne gramatury, czy może igraf w ogóle produkowany był w różnych gramaturach - wówczas zamiast przecinka powinno być "i". Zmiany skł. i int.) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
==Igraf== | ==Igraf== | ||
| − | Papierowy materiał obleczeniowy o wyglądzie przypominającym pergamin. Wykonywany w drodze nasączenia papieru klejem glutynowym oraz glukozą, alkoholem, kwasem oksykarboksylowym fenolem i aldehydami | + | Papierowy materiał obleczeniowy o wyglądzie przypominającym pergamin. Wykonywany w drodze nasączenia papieru klejem glutynowym oraz glukozą, alkoholem, kwasem oksykarboksylowym, fenolem i aldehydami,a następnie poddany wysokiemu ciśnieniu i temperaturze. W efekcie powstawał materiał o wysokiej gładkości i odporności na powierzchniowe uszkodzenia i zabrudzenia. Charakteryzował się pewną przejrzystością i, podobnie jak pergamin, nie był jednolity, lecz miał nieregularne żyłki lub plamki. Produkowany także w wariantach barwnych, w kilku gramaturach. |
| − | Materiał produkowany przez niemiecką firmę Felix Schoeller & Bausch w Neu-Kaliss (Meklemburgia), wprowadzony na rynek na początku lat 30. XX w. | + | Materiał produkowany przez niemiecką firmę Felix Schoeller & Bausch w Neu-Kaliss (Meklemburgia), wprowadzony na rynek na początku lat 30. XX w. Przedstawicielem handlowym na Polskę był Ignacy Kozłowski, wydawca Polskiej Gazety Introligatorskiej, który promował ten materiał na łamach swojego pisma. Po 1945 na skutek demontażu urządzeń produkcyjnych i. nie był więcej wytwarzany. |
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
Wersja z 10:34, 3 wrz 2020
Spis treści
Igraf
Papierowy materiał obleczeniowy o wyglądzie przypominającym pergamin. Wykonywany w drodze nasączenia papieru klejem glutynowym oraz glukozą, alkoholem, kwasem oksykarboksylowym, fenolem i aldehydami,a następnie poddany wysokiemu ciśnieniu i temperaturze. W efekcie powstawał materiał o wysokiej gładkości i odporności na powierzchniowe uszkodzenia i zabrudzenia. Charakteryzował się pewną przejrzystością i, podobnie jak pergamin, nie był jednolity, lecz miał nieregularne żyłki lub plamki. Produkowany także w wariantach barwnych, w kilku gramaturach.
Materiał produkowany przez niemiecką firmę Felix Schoeller & Bausch w Neu-Kaliss (Meklemburgia), wprowadzony na rynek na początku lat 30. XX w. Przedstawicielem handlowym na Polskę był Ignacy Kozłowski, wydawca Polskiej Gazety Introligatorskiej, który promował ten materiał na łamach swojego pisma. Po 1945 na skutek demontażu urządzeń produkcyjnych i. nie był więcej wytwarzany.
Zobacz też
Grafika
Obrazek 1
Przypisy
- W. Hess, Aus der Betriebspraxis der Druck- und Papierverarbeitung, Berlin, Boston 1939, reed. 2019, s. 141-2.
- G. Moessner, Buchbinder ABC, Bergisch Gladbach 1981, s. 54.
- A. Lemański, Igraf jako materiał introligatorski, "Polska Gazeta Introligatorska" 1933, nr 3, s. 35.
- Leo' Buchbinder Kalender 1937, reklama na wklejce.
Autor: E.P.
