Igraf: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Igraf)
(Przypisy)
Linia 21: Linia 21:
 
# G. Moessner, Buchbinder ABC, Bergisch Gladbach 1981, s. 54.
 
# G. Moessner, Buchbinder ABC, Bergisch Gladbach 1981, s. 54.
 
# A. Lemański, Igraf jako materiał introligatorski, "Polska Gazeta Introligatorska" 1933, nr 3, s. 35.
 
# A. Lemański, Igraf jako materiał introligatorski, "Polska Gazeta Introligatorska" 1933, nr 3, s. 35.
 +
# Leo' Buchbinder Kalender 1937, reklama na wklejce.
 
----
 
----
 
Autor: '''E.P.'''
 
Autor: '''E.P.'''

Wersja z 11:32, 25 lip 2020

Igraf

Papierowy materiał obleczeniowy o wyglądzie przypominającym pergamin. Wykonywany w drodze nasączenia papieru klejem glutynowym oraz glukozą, alkoholem, kwasem oksykarboksylowym fenolem i aldehydami i poddany wysokiemu ciśnieniu i temperaturze. W efekcie powstawał materiał o wysokiej gładkości i odporności na powierzchniowe uszkodzenia i zabrudzenia. Charakteryzował się pewną przejrzystością i podobnie jak pergamin, nie był jednolity, lecz miał nieregularne żyłki lub plamki. Produkowany także w wariantach barwnych, w kilku gramaturach.

Materiał produkowany przez niemiecką firmę Felix Schoeller & Bausch w Neu-Kaliss (Meklemburgia), wprowadzony na rynek na początku lat 30. XX w., przedstawicielem handlowym na Polskę był Ignacy Kozłowski, wydawca Polskiej Gazety Introligatorskiej, który promował ten materiał na łamach Gazety. Po 1945 na skutek demontażu urządzeń produkcyjnych nie był więcej wytwarzany.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Pergamin

Grafika

Przypisy

  1. W. Hess, Aus der Betriebspraxis der Druck- und Papierverarbeitung, Berlin, Boston 1939, reed. 2019, s. 141-2.
  2. G. Moessner, Buchbinder ABC, Bergisch Gladbach 1981, s. 54.
  3. A. Lemański, Igraf jako materiał introligatorski, "Polska Gazeta Introligatorska" 1933, nr 3, s. 35.
  4. Leo' Buchbinder Kalender 1937, reklama na wklejce.

Autor: E.P.