Igraf: Różnice pomiędzy wersjami
(→Igraf) |
(→Przypisy) |
||
| Linia 20: | Linia 20: | ||
# W. Hess, Aus der Betriebspraxis der Druck- und Papierverarbeitung, Berlin, Boston 1939, reed. 2019, s. 141-2. | # W. Hess, Aus der Betriebspraxis der Druck- und Papierverarbeitung, Berlin, Boston 1939, reed. 2019, s. 141-2. | ||
# G. Moessner, Buchbinder ABC, Bergisch Gladbach 1981, s. 54. | # G. Moessner, Buchbinder ABC, Bergisch Gladbach 1981, s. 54. | ||
| − | + | # A. Lemański, Igraf jako materiał introligatorski, "Polska Gazeta Introligatorska" 1933, nr 3, s. 35. | |
---- | ---- | ||
Autor: '''E.P.''' | Autor: '''E.P.''' | ||
Wersja z 23:44, 21 lip 2020
Spis treści
Igraf
Papierowy materiał obleczeniowy o wyglądzie przypominającym pergamin. Wykonywany w drodze nasączenia papieru klejem glutynowym oraz glukozą, alkoholem, kwasem oksykarboksylowym fenolem i aldehydami i poddany wysokiemu ciśnieniu i temperaturze. W efekcie powstawał materiał o wysokiej gładkości i odporności na powierzchniowe uszkodzenia. Charakteryzował się pewną przejrzystością i podobnie jak pergamin, nie był jednolity, lecz miał nieregularne żyłki lub plamki. Produkowany także w wariantach barwnych, w kilku gramaturach.
Materiał wprowadzony na rynek niemiecki na początku lat 30. XX w., przedstawicielem handlowym na Polskę był Ignacy Kozłowski, wydawca Polskiej Gazety Introligatorskiej, który promował ten materiał na łamach Gazety. Po 1945 na skutek zniszczenia urządzeń produkcyjnych nie był więcej wytwarzany.
Zobacz też
Grafika
Obrazek 1
Przypisy
- W. Hess, Aus der Betriebspraxis der Druck- und Papierverarbeitung, Berlin, Boston 1939, reed. 2019, s. 141-2.
- G. Moessner, Buchbinder ABC, Bergisch Gladbach 1981, s. 54.
- A. Lemański, Igraf jako materiał introligatorski, "Polska Gazeta Introligatorska" 1933, nr 3, s. 35.
Autor: E.P.
