Papier ręcznie czerpany żeberkowy: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzono nową stronę "==Papier ręcznie czerpany żeberkowy== Papier włoski (ang. handmade laid paper) Papier ręcznie czerpany z wyraźnym, widocznym w przeźroczu "zapisem" sita żeberkowe...") |
(→Historia) |
||
Linia 4: | Linia 4: | ||
==Historia== | ==Historia== | ||
Powstanie papierów żeberkowych związane jest z wprowadzeniem przez Włochów | Powstanie papierów żeberkowych związane jest z wprowadzeniem przez Włochów | ||
− | w papiernictwie czerpalnej formy zanurzeniowej z sitem przytwierdzonym. Powstanie "zapisu" sita na papierze jest konsekwencją sposobu wykładania świeżo uformowanego arkusza papieru. W technice z sitem ruchomym oddziela się je delikatnie od arkusza (il. 1), a w technice z sitem nieruchomym wykłada się arkusz, po wcześniejszym odciśnięciu, na sukno mocno go do niego dociskając (il. 2). Tak wyprodukowane papiery ujawniają w przeźroczu widoczny znak wodny sita żeberkowego. Spostrzeżenie tej nowej strukturalnej cechy papierów, stanowiło bodziec do naszywania na sito elementów z drutu. W ten sposób zmiana budowy sita papierniczego przyczyniła się do wynalazku znakowania papieru w fazie jego produkcji. W przeźroczu obok znaku wodnego sita papierniczego pojawił się filigran. Przyjmuje się datę 1282, jako datę wprowadzenia w Fabriano znakowania papieru filigranami. | + | w papiernictwie czerpalnej formy zanurzeniowej z sitem przytwierdzonym. Powstanie "zapisu", odcisku sita (ang. laid lines)na papierze jest konsekwencją sposobu wykładania świeżo uformowanego arkusza papieru. W technice z sitem ruchomym oddziela się je delikatnie od arkusza (il. 1), a w technice z sitem nieruchomym wykłada się arkusz, po wcześniejszym odciśnięciu, na sukno mocno go do niego dociskając (il. 2). Tak wyprodukowane papiery ujawniają w przeźroczu widoczny znak wodny (ang. watermarks)sita żeberkowego. Spostrzeżenie tej nowej strukturalnej cechy papierów, stanowiło bodziec do naszywania na sito elementów z drutu. W ten sposób zmiana budowy sita papierniczego przyczyniła się do wynalazku znakowania papieru w fazie jego produkcji. W przeźroczu obok znaku wodnego sita papierniczego pojawił się filigran. Przyjmuje się datę 1282, jako datę wprowadzenia w Fabriano znakowania papieru filigranami. |
W wyniku wnikliwej obserwacji można wyróżnić cechy charakterystyczne tych wczesnych włoskich papierów: | W wyniku wnikliwej obserwacji można wyróżnić cechy charakterystyczne tych wczesnych włoskich papierów: | ||
− | * do 1340 r. w przeźroczu widoczne wyłącznie linie żeberek - grube, nieregularne, znacznie od siebie oddalone do ok. 3 mm; | + | * do 1340 r. w przeźroczu widoczne wyłącznie linie żeberek (ang. wire lines) - grube, nieregularne, znacznie od siebie oddalone do ok. 3 mm; |
* do kon. XIV w. w przeźroczu widoczne wyłącznie linie żeberek - cieńsze, jednorodne, zbliżone do linii prostej, odstępy zdecydowanie mniejsze, osiągające nawet 1,2 mm; | * do kon. XIV w. w przeźroczu widoczne wyłącznie linie żeberek - cieńsze, jednorodne, zbliżone do linii prostej, odstępy zdecydowanie mniejsze, osiągające nawet 1,2 mm; | ||
− | * po 1385 r. w przeźroczu zaczynają być widocznie oprócz linii żeberek, także kresy czyli przeplecenia łączące żeberka, a także ślady drutów łączących kresy z ramą; odległości pomiędzy kresami coraz mniejsze nawet do 1 mm. | + | * po 1385 r. w przeźroczu zaczynają być widocznie oprócz linii żeberek (ang. wire lines), także kresy (ang. chain lines) czyli przeplecenia łączące żeberka, a także ślady drutów łączących kresy z ramą (ang. deckle edges); odległości pomiędzy kresami coraz mniejsze nawet do 1 mm. |
− | Udoskonalenie sita papierniczego "włoskiego" należy wiązać z ulepszeniami w produkcji drutu miedzianego. Co prawda drut wytwarzano w Italii już ok. 1100 r. (metoda przeciągania przez otwór w kamieniu), ale ok 14000 r. nastąpiło zmechanizowanie jego wyrobu prowadzące przede wszystkim do wytwarzania jego cieńszych odmian. Włoscy papiernicy próbowali także różnie usytuować kresy w stosunku do ramy sita. Ostatecznie przyjął się sposób, że kresy były nad listwami, do których były przytwierdzone drutem oplecionym wokół listew lub przechodzącym przez otwory w nich. Przy czym w pobliżu krótszego boku ramy była dodatkowa kresa wzmacniająca, pod którą nie było listwy. istniały również odmienności, które można dostrzec w przeźroczu wczesnych włoskich papierów, wynikające z odmienności wiązania żeberek.Dotychczas nie udało się wyjaśnić osobliwej cechy papierów włoskich z przed 1400 r., tj tzw. linii centralnej. Jest to ciemniejsza linia przebiegająca równolegle do linii żeberek przez środek arkusza i filigran. Filigrany umieszczano zazwyczaj pośrodku sita pomiędzy kresami. Łączono je z żeberkami cienkimi drucikami. Później zaczęto mocować je do kres, przebiegały więc one zatem po środku i brzegach filigranu. | + | Udoskonalenie sita papierniczego "włoskiego" należy wiązać z ulepszeniami w produkcji drutu miedzianego. Co prawda drut wytwarzano w Italii już ok. 1100 r. (metoda przeciągania przez otwór w kamieniu), ale ok 14000 r. nastąpiło zmechanizowanie jego wyrobu prowadzące przede wszystkim do wytwarzania jego cieńszych odmian. Włoscy papiernicy próbowali także różnie usytuować kresy w stosunku do ramy sita. Ostatecznie przyjął się sposób, że kresy były nad listwami, do których były przytwierdzone drutem oplecionym wokół listew lub przechodzącym przez otwory w nich. Przy czym w pobliżu krótszego boku ramy była dodatkowa kresa wzmacniająca, pod którą nie było listwy. istniały również odmienności, które można dostrzec w przeźroczu wczesnych włoskich papierów, wynikające z odmienności wiązania żeberek.Dotychczas nie udało się wyjaśnić osobliwej cechy papierów włoskich z przed 1400 r., tj tzw. linii centralnej. Jest to ciemniejsza linia przebiegająca równolegle do linii żeberek przez środek arkusza i filigran. Filigrany umieszczano zazwyczaj pośrodku sita pomiędzy kresami. Łączono je z żeberkami cienkimi drucikami. Później zaczęto mocować je do kres, przebiegały więc one zatem po środku i brzegach filigranu. |
==Inne wynalazki włoskich papierników== | ==Inne wynalazki włoskich papierników== |
Wersja z 13:50, 16 lut 2020
Spis treści
Papier ręcznie czerpany żeberkowy
Papier włoski (ang. handmade laid paper) Papier ręcznie czerpany z wyraźnym, widocznym w przeźroczu "zapisem" sita żeberkowego.
Historia
Powstanie papierów żeberkowych związane jest z wprowadzeniem przez Włochów w papiernictwie czerpalnej formy zanurzeniowej z sitem przytwierdzonym. Powstanie "zapisu", odcisku sita (ang. laid lines)na papierze jest konsekwencją sposobu wykładania świeżo uformowanego arkusza papieru. W technice z sitem ruchomym oddziela się je delikatnie od arkusza (il. 1), a w technice z sitem nieruchomym wykłada się arkusz, po wcześniejszym odciśnięciu, na sukno mocno go do niego dociskając (il. 2). Tak wyprodukowane papiery ujawniają w przeźroczu widoczny znak wodny (ang. watermarks)sita żeberkowego. Spostrzeżenie tej nowej strukturalnej cechy papierów, stanowiło bodziec do naszywania na sito elementów z drutu. W ten sposób zmiana budowy sita papierniczego przyczyniła się do wynalazku znakowania papieru w fazie jego produkcji. W przeźroczu obok znaku wodnego sita papierniczego pojawił się filigran. Przyjmuje się datę 1282, jako datę wprowadzenia w Fabriano znakowania papieru filigranami. W wyniku wnikliwej obserwacji można wyróżnić cechy charakterystyczne tych wczesnych włoskich papierów:
- do 1340 r. w przeźroczu widoczne wyłącznie linie żeberek (ang. wire lines) - grube, nieregularne, znacznie od siebie oddalone do ok. 3 mm;
- do kon. XIV w. w przeźroczu widoczne wyłącznie linie żeberek - cieńsze, jednorodne, zbliżone do linii prostej, odstępy zdecydowanie mniejsze, osiągające nawet 1,2 mm;
- po 1385 r. w przeźroczu zaczynają być widocznie oprócz linii żeberek (ang. wire lines), także kresy (ang. chain lines) czyli przeplecenia łączące żeberka, a także ślady drutów łączących kresy z ramą (ang. deckle edges); odległości pomiędzy kresami coraz mniejsze nawet do 1 mm.
Udoskonalenie sita papierniczego "włoskiego" należy wiązać z ulepszeniami w produkcji drutu miedzianego. Co prawda drut wytwarzano w Italii już ok. 1100 r. (metoda przeciągania przez otwór w kamieniu), ale ok 14000 r. nastąpiło zmechanizowanie jego wyrobu prowadzące przede wszystkim do wytwarzania jego cieńszych odmian. Włoscy papiernicy próbowali także różnie usytuować kresy w stosunku do ramy sita. Ostatecznie przyjął się sposób, że kresy były nad listwami, do których były przytwierdzone drutem oplecionym wokół listew lub przechodzącym przez otwory w nich. Przy czym w pobliżu krótszego boku ramy była dodatkowa kresa wzmacniająca, pod którą nie było listwy. istniały również odmienności, które można dostrzec w przeźroczu wczesnych włoskich papierów, wynikające z odmienności wiązania żeberek.Dotychczas nie udało się wyjaśnić osobliwej cechy papierów włoskich z przed 1400 r., tj tzw. linii centralnej. Jest to ciemniejsza linia przebiegająca równolegle do linii żeberek przez środek arkusza i filigran. Filigrany umieszczano zazwyczaj pośrodku sita pomiędzy kresami. Łączono je z żeberkami cienkimi drucikami. Później zaczęto mocować je do kres, przebiegały więc one zatem po środku i brzegach filigranu.
Inne wynalazki włoskich papierników
- zaklejanie powierzchniowe papieru metodą zanurzeniową klejem pochodzenia zwierzęcego garbowanym ałunem glinowo-potasowym
- udoskonalenie procesu prasowania poprzez wprowadzenie prasy śrubowej (il. 3)
Grafika
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Papier
Papier ręcznie czerpany
Papier ręcznie czerpany welinowy
Filigran
Znak wodny
Przypisy
- Dąbrowski J., Siniarska-Czaplicka J., Rękodzieło papiernicze, Warszawa 1991.
Autor: M.P.G.