Znak wodny: Różnice pomiędzy wersjami
(Utworzono nową stronę "==Znak wodny (wł. marca d'aqua)== Wiernie odbity w strukturze papieru ślad sita papierniczego. W przypadku sita żeberkowego są to przede wszystkim widoczne rozjaśni...") |
|||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
==Historia== | ==Historia== | ||
Znak wodny był przez długi czas cechą charakterystyczną jedynie papieru żeberkowego. Niekiedy do sita żeberkowego przytwierdzano sito żeberkowe z żeberkami ułożonymi w zygzak, w wyniku czego powstawał znak łączący obraz dwóch różnych sit (dwusitowy). W pocz.lat 50-tych XVIII w. został wynaleiony papier welinowy, który nie posiadał znaku wodnego. W 1793 r. we Francji wykonano po raz pierwszy tłoczenie wgłębień w sicie tkanym, dzięki w papierze welinowym powstał ciemniejszy znak wodny. | Znak wodny był przez długi czas cechą charakterystyczną jedynie papieru żeberkowego. Niekiedy do sita żeberkowego przytwierdzano sito żeberkowe z żeberkami ułożonymi w zygzak, w wyniku czego powstawał znak łączący obraz dwóch różnych sit (dwusitowy). W pocz.lat 50-tych XVIII w. został wynaleiony papier welinowy, który nie posiadał znaku wodnego. W 1793 r. we Francji wykonano po raz pierwszy tłoczenie wgłębień w sicie tkanym, dzięki w papierze welinowym powstał ciemniejszy znak wodny. | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
==Zobacz też== | ==Zobacz też== | ||
| − | [[ | + | [[filigran ]] <br> |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
==Przypisy== | ==Przypisy== | ||
| − | # | + | # Dąbrowski J., Siniarska-Czaplicka J., Rękodzieło papiernicze, Warszawa 1991. |
| + | # Faber W., Sztuka znaku wodnego, Warszawa 2010. | ||
---- | ---- | ||
| − | Autor: ''' | + | Autor: '''MPG''' |
Wersja z 20:44, 3 gru 2019
Znak wodny (wł. marca d'aqua)
Wiernie odbity w strukturze papieru ślad sita papierniczego. W przypadku sita żeberkowego są to przede wszystkim widoczne rozjaśnienia w miejscach odpowiadających położeniu żeberek w sicie oraz ich wiązań, czyli kres, a także w postaci rozjaśnień i pociemnieć determinowanych budową formy czerpalnej.
Historia
Znak wodny był przez długi czas cechą charakterystyczną jedynie papieru żeberkowego. Niekiedy do sita żeberkowego przytwierdzano sito żeberkowe z żeberkami ułożonymi w zygzak, w wyniku czego powstawał znak łączący obraz dwóch różnych sit (dwusitowy). W pocz.lat 50-tych XVIII w. został wynaleiony papier welinowy, który nie posiadał znaku wodnego. W 1793 r. we Francji wykonano po raz pierwszy tłoczenie wgłębień w sicie tkanym, dzięki w papierze welinowym powstał ciemniejszy znak wodny.
Zobacz też
Przypisy
- Dąbrowski J., Siniarska-Czaplicka J., Rękodzieło papiernicze, Warszawa 1991.
- Faber W., Sztuka znaku wodnego, Warszawa 2010.
Autor: MPG
