Suminagashi: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Grafika)
(Suminagashi)
 
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
==Suminagashi==
 
==Suminagashi==
Japońska technika dekorowania papieru poprzez przeniesienie na papier wzoru wykonanego wcześniej na powierzchni wody.
+
(ang. suminagashi, „floating ink”)
  
Technika barwienia arkuszy papieru została wynaleziona w Chinach 2000 lat temu. Do Japonii dotarła już w X wieku, gdzie zyskała lokalną nazwę suminagashi. Papiery wyrabiane w ten sposób służyły do kaligrafowania listów i zwojów literackich.
+
Japońska technika dekorowania papieru poprzez przeniesienie na papier wzoru wykonanego wcześniej na powierzchni wody. Japońskie słowo „suminagashi” (pol. „suminagaszi”) oznacza „pływający tusz/atrament”.
 +
 
 +
Technika barwienia arkuszy papieru wynaleziona w starożytnych Chinach. Do Japonii dotarła już w X wieku, gdzie zyskała lokalną nazwę suminagashi. Papiery wyrabiane w ten sposób służyły do kaligrafowania listów i zwojów literackich.
  
 
W funkcji farb występowały rozpuszczalne w wodzie tusze, które mieszano z olejem. Tusz nakraplano na powierzchnię wody. Najbardziej typowy wzór suminagashi powstaje z wkraplania dwóch-trzech kolorów tuszu, przy czym kolejna kropla wpada w środek poprzedniej i wzory układają się koncentrycznie, często z poszarpanymi brzegami.  
 
W funkcji farb występowały rozpuszczalne w wodzie tusze, które mieszano z olejem. Tusz nakraplano na powierzchnię wody. Najbardziej typowy wzór suminagashi powstaje z wkraplania dwóch-trzech kolorów tuszu, przy czym kolejna kropla wpada w środek poprzedniej i wzory układają się koncentrycznie, często z poszarpanymi brzegami.  
  
Technika suminagashi była prekursorem bliskowschodnich papierów ebru.
+
Technika suminagashi była protoplastą bliskowschodnich papierów ebru (papierów marmurkowych).
  
 
==Zobacz też==
 
==Zobacz też==
Linia 12: Linia 14:
 
[[Indeks alfabetyczny ]] <br>
 
[[Indeks alfabetyczny ]] <br>
 
[[Papiery marmurkowe]] <br>
 
[[Papiery marmurkowe]] <br>
 +
[[Ebru]] <br>
  
 
==Grafika==
 
==Grafika==
Linia 23: Linia 26:
  
 
# Easton P. J., Suminagashi: the Japanese Way with Marbled Paper, “Coranto:Journal of the Friends of the Libraries, University of Southern California” Volume 8, 1972, s. 3 – 17.
 
# Easton P. J., Suminagashi: the Japanese Way with Marbled Paper, “Coranto:Journal of the Friends of the Libraries, University of Southern California” Volume 8, 1972, s. 3 – 17.
 +
# Easton P.J., Marbling: A History and a Bibliography, Los Angeles, 1983, s. 3-14.
  
 
----
 
----
 
Autor: '''E.P.'''
 
Autor: '''E.P.'''

Aktualna wersja na dzień 18:37, 4 mar 2022

Suminagashi

(ang. suminagashi, „floating ink”)

Japońska technika dekorowania papieru poprzez przeniesienie na papier wzoru wykonanego wcześniej na powierzchni wody. Japońskie słowo „suminagashi” (pol. „suminagaszi”) oznacza „pływający tusz/atrament”.

Technika barwienia arkuszy papieru wynaleziona w starożytnych Chinach. Do Japonii dotarła już w X wieku, gdzie zyskała lokalną nazwę suminagashi. Papiery wyrabiane w ten sposób służyły do kaligrafowania listów i zwojów literackich.

W funkcji farb występowały rozpuszczalne w wodzie tusze, które mieszano z olejem. Tusz nakraplano na powierzchnię wody. Najbardziej typowy wzór suminagashi powstaje z wkraplania dwóch-trzech kolorów tuszu, przy czym kolejna kropla wpada w środek poprzedniej i wzory układają się koncentrycznie, często z poszarpanymi brzegami.

Technika suminagashi była protoplastą bliskowschodnich papierów ebru (papierów marmurkowych).

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Papiery marmurkowe
Ebru

Grafika

Przypisy

  1. Easton P. J., Suminagashi: the Japanese Way with Marbled Paper, “Coranto:Journal of the Friends of the Libraries, University of Southern California” Volume 8, 1972, s. 3 – 17.
  2. Easton P.J., Marbling: A History and a Bibliography, Los Angeles, 1983, s. 3-14.

Autor: E.P.