Papier pakowy: Różnice pomiędzy wersjami
(→Papier pakowy) |
(→Zobacz też) |
||
| Linia 9: | Linia 9: | ||
[[Indeks alfabetyczny ]] <br> | [[Indeks alfabetyczny ]] <br> | ||
| − | [[ | + | [[Obwoluta]] <br> |
[[Papiery klajstrowe]] <br> | [[Papiery klajstrowe]] <br> | ||
Wersja z 11:31, 4 mar 2022
Papier pakowy
(papier szary, kraft, natron, szrenc) (ang. kraft paper, brown paper; fr. papier kraft; niem. Packpapier)
Mocny i odporny na uszkodzenia papier, najczęściej jasnobrązowy lub szary, przeznaczony do pakowania. Produkowane są różne rodzaje papieru pakowego. Współcześnie dominuje papier kraft, papier siarczanowy, wytwarzany z makulatury lub celulozy bez dodatków chemicznych, wzmocniony i gładzony, o fakturze gładkiej lub prążkowanej. Na drugim biegunie znajduje się papier wykonywany z makulatury, odpadów szmacianych i drewnianych, tzw. szrenc. Jest on jednostronnie gładzony, na spodniej stronie pozostają nierówności, czasem także widoczne są skrawki zadrukowanej makulatury lub wióry drewniane.
W introligatorstwie papier pakowy był wykorzystywany na wyklejki w tańszych oprawach. W oprawach bibliotecznych często sporządzano wyklejki z papieru pakowego ze względu na jego wytrzymałość i odporność na zabrudzenia. Papier pakowy służył za podłoże do wykonywania papierów dekorowanych, zwłaszcza metodą klajstrową (→papiery klajstrowe). Używany także na elementy wzmacniające grzbiet oraz konstrukcyjne (do montowania okładek wklejanych). Z papieru pakowego wykonywano obwoluty ochronne dla książek bibliotecznych, podręczników szkolnych i zeszytów.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Obwoluta
Papiery klajstrowe
Przypisy
- Lech Graj, Ewaryst Grodzki, Jerzy Napiórkowski, Zarys materiałoznawstwa i technologii materiałów papierniczych, Bydgoszcz 1979.
Autor: E.P.
