Herma: Różnice pomiędzy wersjami

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj
(Grafika)
 
(Nie pokazano 1 wersji utworzonej przez jednego użytkownika)
Linia 2: Linia 2:
  
 
(ang. herm; fr. pilier hermaïque)
 
(ang. herm; fr. pilier hermaïque)
 +
 +
Wywodzący się ze sztuki starożytnej Grecji i Rzymu element architektoniczny w formie słupa rozszerzającego się ku górze i zakończonego popiersiem lub półpostacią męską bądź kobiecą. Przejęty przez plastykę i rzemiosło artystyczne renesansu oraz manieryzmu, w których pełnił funkcję głównie dekoracyjną. W introligatorstwie włoskim, zwłaszcza rzymskim, 4 ćw. XVI i 1 ćw. XVII w. h. z półpostaciami męskimi, kobiecymi oraz anielskimi (niekiedy z towarzyszącym baldachimem) często wkomponowywano w dekoracje zwierciadeł i ich ram. Na oprawach manierystycznych 2 poł. XVI i pocz. XVII w. stanowiła składnik dekoracji narożnych i centralnych medalionów rollwerkowo-okuciowych oraz kartuszy superekslibrisów, często sąsiadując z maską i maszkaronem. 
 +
 +
==Zobacz też==
 +
 +
[[Indeks alfabetyczny ]] <br>
 +
[[Baldachim]] <br>
 +
[[Maska]] <br>
 +
[[Maszkaron]] <br>
  
 
==Grafika==
 
==Grafika==
Linia 13: Linia 22:
 
Plik:Maska i herma w dekoracji oprawy barokowej, lata 40. XVII w..jpg | Herma i maska w dekoracji oprawy barokowej, prawdopodobnie Polska, lata 40. XVII w.
 
Plik:Maska i herma w dekoracji oprawy barokowej, lata 40. XVII w..jpg | Herma i maska w dekoracji oprawy barokowej, prawdopodobnie Polska, lata 40. XVII w.
 
Plik:Herma anielska 1.jpg
 
Plik:Herma anielska 1.jpg
 +
 +
 +
</gallery>
 +
 +
==Przypisy==
 +
 +
# Kozakiewicz 1996, s. 151;
 +
# Wagner 2016 II, s. 54.
 +
 +
----
 +
Autor: '''A.W.'''

Aktualna wersja na dzień 21:56, 23 lut 2022

Herma

(ang. herm; fr. pilier hermaïque)

Wywodzący się ze sztuki starożytnej Grecji i Rzymu element architektoniczny w formie słupa rozszerzającego się ku górze i zakończonego popiersiem lub półpostacią męską bądź kobiecą. Przejęty przez plastykę i rzemiosło artystyczne renesansu oraz manieryzmu, w których pełnił funkcję głównie dekoracyjną. W introligatorstwie włoskim, zwłaszcza rzymskim, 4 ćw. XVI i 1 ćw. XVII w. h. z półpostaciami męskimi, kobiecymi oraz anielskimi (niekiedy z towarzyszącym baldachimem) często wkomponowywano w dekoracje zwierciadeł i ich ram. Na oprawach manierystycznych 2 poł. XVI i pocz. XVII w. stanowiła składnik dekoracji narożnych i centralnych medalionów rollwerkowo-okuciowych oraz kartuszy superekslibrisów, często sąsiadując z maską i maszkaronem.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Baldachim
Maska
Maszkaron

Grafika

Przypisy

  1. Kozakiewicz 1996, s. 151;
  2. Wagner 2016 II, s. 54.

Autor: A.W.