Suminagashi: Różnice pomiędzy wersjami
(→Przypisy) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
==Suminagashi== | ==Suminagashi== | ||
| − | (ang suminagashi) | + | (ang. suminagashi) |
| − | Japońska technika dekorowania papieru poprzez przeniesienie na papier wzoru wykonanego wcześniej na powierzchni wody. | + | Japońska technika dekorowania papieru poprzez przeniesienie na papier wzoru wykonanego wcześniej na powierzchni wody. Japońskie słowo „suminagashi” (pol. „suminagaszi”) oznacza |
| + | „pływający tusz/atrament” (ang. „floating ink”). | ||
| − | Technika barwienia arkuszy papieru | + | Technika barwienia arkuszy papieru wynaleziona w starożytnych Chinach. Do Japonii dotarła już w X wieku, gdzie zyskała lokalną nazwę suminagashi. Papiery wyrabiane w ten sposób służyły do kaligrafowania listów i zwojów literackich. |
W funkcji farb występowały rozpuszczalne w wodzie tusze, które mieszano z olejem. Tusz nakraplano na powierzchnię wody. Najbardziej typowy wzór suminagashi powstaje z wkraplania dwóch-trzech kolorów tuszu, przy czym kolejna kropla wpada w środek poprzedniej i wzory układają się koncentrycznie, często z poszarpanymi brzegami. | W funkcji farb występowały rozpuszczalne w wodzie tusze, które mieszano z olejem. Tusz nakraplano na powierzchnię wody. Najbardziej typowy wzór suminagashi powstaje z wkraplania dwóch-trzech kolorów tuszu, przy czym kolejna kropla wpada w środek poprzedniej i wzory układają się koncentrycznie, często z poszarpanymi brzegami. | ||
Wersja z 21:04, 18 lut 2022
Spis treści
Suminagashi
(ang. suminagashi)
Japońska technika dekorowania papieru poprzez przeniesienie na papier wzoru wykonanego wcześniej na powierzchni wody. Japońskie słowo „suminagashi” (pol. „suminagaszi”) oznacza „pływający tusz/atrament” (ang. „floating ink”).
Technika barwienia arkuszy papieru wynaleziona w starożytnych Chinach. Do Japonii dotarła już w X wieku, gdzie zyskała lokalną nazwę suminagashi. Papiery wyrabiane w ten sposób służyły do kaligrafowania listów i zwojów literackich.
W funkcji farb występowały rozpuszczalne w wodzie tusze, które mieszano z olejem. Tusz nakraplano na powierzchnię wody. Najbardziej typowy wzór suminagashi powstaje z wkraplania dwóch-trzech kolorów tuszu, przy czym kolejna kropla wpada w środek poprzedniej i wzory układają się koncentrycznie, często z poszarpanymi brzegami.
Technika suminagashi była prekursorem bliskowschodnich papierów ebru.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Papiery marmurkowe
Ebru
Grafika
Suminagashi
Przypisy
- Easton P. J., Suminagashi: the Japanese Way with Marbled Paper, “Coranto:Journal of the Friends of the Libraries, University of Southern California” Volume 8, 1972, s. 3 – 17.
- Easton P.J., Marbling: A History and a Bibliography, Los Angeles, 1983, s. 3-14.
Autor: E.P.
