Herma: Różnice pomiędzy wersjami
(→Grafika) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
(ang. herm; fr. pilier hermaïque) | (ang. herm; fr. pilier hermaïque) | ||
| + | |||
| + | Wywodzący się ze sztuki starożytnej Grecji i Rzymu element architektoniczny w formie słupa rozszerzającego się ku górze i zakończonego popiersiem lub półpostacią męską bądź kobiecą. Przejęty przez plastykę i rzemiosło artystyczne renesansu oraz manieryzmu, w których pełnił funkcję głównie dekoracyjną. W introligatorstwie włoskim, zwłaszcza rzymskim, 4 ćw. XVI i 1 ćw. XVII w. h. z półpostaciami męskimi, kobiecymi oraz anielskimi (niekiedy z towarzyszącym baldachimem) często wkomponowywano w dekoracje zwierciadeł i ich ram,. Na oprawach manierystycznych 2 poł. XVI i pocz. XVII w. stanowiła składnik dekoracji narożnych i centralnych medalionów rollwerkowo-okuciowych oraz kartuszy superekslibrisów, często sąsiadując z maską i maszkaronem. | ||
| + | |||
| + | ==Zobacz też== | ||
| + | |||
| + | [[Indeks alfabetyczny ]] <br> | ||
| + | [[Baldachim]] <br> | ||
| + | [[Maska]] <br> | ||
| + | [[Maszkaron]] <br> | ||
==Grafika== | ==Grafika== | ||
| Linia 13: | Linia 22: | ||
Plik:Maska i herma w dekoracji oprawy barokowej, lata 40. XVII w..jpg | Herma i maska w dekoracji oprawy barokowej, prawdopodobnie Polska, lata 40. XVII w. | Plik:Maska i herma w dekoracji oprawy barokowej, lata 40. XVII w..jpg | Herma i maska w dekoracji oprawy barokowej, prawdopodobnie Polska, lata 40. XVII w. | ||
Plik:Herma anielska 1.jpg | Plik:Herma anielska 1.jpg | ||
| + | |||
| + | |||
| + | </gallery> | ||
| + | |||
| + | ==Przypisy== | ||
| + | |||
| + | # Kozakiewicz 1996, s. 151; | ||
| + | # Wagner 2016 II, s. 54. | ||
| + | |||
| + | ---- | ||
| + | Autor: '''A.W.''' | ||
Wersja z 21:00, 1 paź 2021
Spis treści
Herma
(ang. herm; fr. pilier hermaïque)
Wywodzący się ze sztuki starożytnej Grecji i Rzymu element architektoniczny w formie słupa rozszerzającego się ku górze i zakończonego popiersiem lub półpostacią męską bądź kobiecą. Przejęty przez plastykę i rzemiosło artystyczne renesansu oraz manieryzmu, w których pełnił funkcję głównie dekoracyjną. W introligatorstwie włoskim, zwłaszcza rzymskim, 4 ćw. XVI i 1 ćw. XVII w. h. z półpostaciami męskimi, kobiecymi oraz anielskimi (niekiedy z towarzyszącym baldachimem) często wkomponowywano w dekoracje zwierciadeł i ich ram,. Na oprawach manierystycznych 2 poł. XVI i pocz. XVII w. stanowiła składnik dekoracji narożnych i centralnych medalionów rollwerkowo-okuciowych oraz kartuszy superekslibrisów, często sąsiadując z maską i maszkaronem.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Baldachim
Maska
Maszkaron
Grafika
Przypisy
- Kozakiewicz 1996, s. 151;
- Wagner 2016 II, s. 54.
Autor: A.W.