Suminagashi: Różnice pomiędzy wersjami
(→Zobacz też) |
(→Przypisy) |
||
| Linia 26: | Linia 26: | ||
# Easton P. J., Suminagashi: the Japanese Way with Marbled Paper, “Coranto:Journal of the Friends of the Libraries, University of Southern California” Volume 8, 1972, s. 3 – 17. | # Easton P. J., Suminagashi: the Japanese Way with Marbled Paper, “Coranto:Journal of the Friends of the Libraries, University of Southern California” Volume 8, 1972, s. 3 – 17. | ||
| + | # Easton P.J., Marbling: A History and a Bibliography, Los Angeles, 1983, s. 3-14. | ||
---- | ---- | ||
Autor: '''E.P.''' | Autor: '''E.P.''' | ||
Wersja z 23:17, 14 wrz 2021
Spis treści
Suminagashi
(ang suminagashi)
Japońska technika dekorowania papieru poprzez przeniesienie na papier wzoru wykonanego wcześniej na powierzchni wody.
Technika barwienia arkuszy papieru została wynaleziona w Chinach 2000 lat temu. Do Japonii dotarła już w X wieku, gdzie zyskała lokalną nazwę suminagashi. Papiery wyrabiane w ten sposób służyły do kaligrafowania listów i zwojów literackich.
W funkcji farb występowały rozpuszczalne w wodzie tusze, które mieszano z olejem. Tusz nakraplano na powierzchnię wody. Najbardziej typowy wzór suminagashi powstaje z wkraplania dwóch-trzech kolorów tuszu, przy czym kolejna kropla wpada w środek poprzedniej i wzory układają się koncentrycznie, często z poszarpanymi brzegami.
Technika suminagashi była prekursorem bliskowschodnich papierów ebru.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Papiery marmurkowe
Ebru
Grafika
Suminagashi
Przypisy
- Easton P. J., Suminagashi: the Japanese Way with Marbled Paper, “Coranto:Journal of the Friends of the Libraries, University of Southern California” Volume 8, 1972, s. 3 – 17.
- Easton P.J., Marbling: A History and a Bibliography, Los Angeles, 1983, s. 3-14.
Autor: E.P.
