Rdzeń kapitałki: Różnice pomiędzy wersjami
(→Przypisy) |
|||
Linia 2: | Linia 2: | ||
(ang. endband core, core, endband/headband support; niem. Die Kapitaleinlage, der Kapitalkern; fr. bâtonnet, support de la tranchefile, âme de la tranchefile; hol. kapitaalbinding) | (ang. endband core, core, endband/headband support; niem. Die Kapitaleinlage, der Kapitalkern; fr. bâtonnet, support de la tranchefile, âme de la tranchefile; hol. kapitaalbinding) | ||
− | Element kapitałki wzmacniający jej strukturę, umieszczany przy górnej i dolnej krawędzi grzbietu bloku i zwykle stanowiący podstawę do wykonania szycia (podstawowego i/lub dekoracyjnego) (il. 1). W przypadku kapitałek doklejanych wokół rdzenia owijano podkładkę, wykonywano dekoracyjne obszycie, bądź nie i tak przygotowaną kapitałkę doklejano do grzbietu bloku. Rdzeń zazwyczaj wykonany jest ze sznurka lub paska skóry, rzadziej z pergaminu, papieru lub trzciny. Rdzeń może mieć długość szerokości grzbietu (il. 2) albo być dłuższy (il. 3, 4) i połączony z oprawą przez przewleczenie w okładzinach, doklejenie do nich lub przez zamocowanie nicią do krawędzi okładzin. W drugim przypadku końcówki rdzenia noszą nazwę „końce montażowe kapitałki” (ang. endband slips). | + | Element kapitałki wzmacniający jej strukturę, umieszczany przy górnej i dolnej krawędzi grzbietu bloku i zwykle stanowiący podstawę do wykonania szycia (podstawowego i/lub dekoracyjnego) (il. 1). W przypadku kapitałek doklejanych, wokół rdzenia owijano podkładkę, wykonywano dekoracyjne obszycie, bądź nie i tak przygotowaną kapitałkę doklejano do grzbietu bloku. Rdzeń zazwyczaj wykonany jest ze sznurka lub paska skóry, rzadziej z pergaminu, papieru lub trzciny. Rdzeń może mieć długość szerokości grzbietu (il. 2) albo być dłuższy (il. 3, 4) i połączony z oprawą przez przewleczenie w okładzinach, doklejenie do nich lub przez zamocowanie nicią do krawędzi okładzin. W drugim przypadku końcówki rdzenia noszą nazwę „końce montażowe kapitałki” (ang. endband slips). |
===Materiały, z których wykonywane są rdzenie=== | ===Materiały, z których wykonywane są rdzenie=== |
Wersja z 09:18, 7 lip 2021
Spis treści
Rdzeń kapitałki
(ang. endband core, core, endband/headband support; niem. Die Kapitaleinlage, der Kapitalkern; fr. bâtonnet, support de la tranchefile, âme de la tranchefile; hol. kapitaalbinding)
Element kapitałki wzmacniający jej strukturę, umieszczany przy górnej i dolnej krawędzi grzbietu bloku i zwykle stanowiący podstawę do wykonania szycia (podstawowego i/lub dekoracyjnego) (il. 1). W przypadku kapitałek doklejanych, wokół rdzenia owijano podkładkę, wykonywano dekoracyjne obszycie, bądź nie i tak przygotowaną kapitałkę doklejano do grzbietu bloku. Rdzeń zazwyczaj wykonany jest ze sznurka lub paska skóry, rzadziej z pergaminu, papieru lub trzciny. Rdzeń może mieć długość szerokości grzbietu (il. 2) albo być dłuższy (il. 3, 4) i połączony z oprawą przez przewleczenie w okładzinach, doklejenie do nich lub przez zamocowanie nicią do krawędzi okładzin. W drugim przypadku końcówki rdzenia noszą nazwę „końce montażowe kapitałki” (ang. endband slips).
Materiały, z których wykonywane są rdzenie
- papier (ang. paper),
- pergamin (ang. vellum, parchment, niem. das Pergament, fr. parchemin),
- rzemień (ang. thong, niem. der Heftriemen, das Lederbund, die Lederriemchen, fr. languette de cuir, laniére de cuir),
- skóra garbowana (ang. tanned leather, niem. das Leder, fr. peau, cuir),
- skóra wyprawiana glinowo (ang. alum-tawed skin),
- sznurek (ang. cord, niem. die Schnur),
- trzcina (ang. reed).
Podział rdzeni kapitałek ze względu na funkcję
- Rdzeń podstawowy (ang. primary endband core, main core, fr. bâtonnet, support de la tranchefile, âme de la tranchefile) ‒ rdzeń, na którym wykonywane jest szycie podstawowe; najczęściej
jest pojedynczy, ale może też być podwójny, np. w oprawach bizantyńskich.
- Rdzeń dodatkowy, szczytowy (ang. auxillary core, subsidiary core, secondary core, crowning core, fr. support de la tranchefile supplémentaire, septain) – rdzeń stanowiący podstawę obszycia dekoracyjnego. Zależnie od rodzaju obszycia stosowano jeden lub więcej rdzeni dodatkowych lub w ogóle ich nie stosowano. Rdzenie te umieszczano w różnych miejscach, np. przed kapitałką na krawędzi bloku, za kapitałką na grzbiecie, na szczycie kapitałki lub w połowie jej
wysokości.
Podział rdzeni ze względu na formy
- Prosty (ang. straight) ‒ rdzeń z paska skóry lub pergaminu, których nie poddano dodatkowym obróbkom.
- Rozcięty (ang. split-strap) - rdzeń z paska skóry częściowo rozciętego wzdłuż, dłuższego niż szerokość grzbietu.
- Skręcony (ang. twisted) ‒ rdzeń wykonywany zwykle z paska skóry skręconego tak, by uzyskać okrągły przekrój, przy czym należy zaznaczyć, że rdzenie sznurkowe zawsze są skręcone, zatem nie należy dodawać do nich tego określenia.
- Zwinięty/złożony ‒ (ang. rolled, fr. roulée) rdzeń ze zwiniętego, poskładanego paska skóry, pergaminu lub papieru. Rdzeń kapitałki francuskiej wykonywany jest ze zrolowanej i sklejonej bibułki, zwykle bibułki japońskiej (bâtonnet).
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Podkładka kapitałki
Kapitałka
Grafika
Przypisy
- Bibliothéque nationale de France (red.), Les tranchefiles brodees. Etude historique et technique, Paryż 1989.
- Dorębska Magdalena, Praca magisterska teoretyczno-badawcza: Kapitałka-historia, rodzaje, terminologia, (promotor: M. Pronobis-Gajdzis), UMK, Toruń 2018.
- Language of Bindings. Dostępny w World Wide Web: http://www.ligatus.org.uk/lob/concept/3329 [dostęp: 20 maja 2017].
http://www.ligatus.org.uk/lob/concept/3689 [dostęp: 29 maja 2017]. http://www.ligatus.org.uk/lob/concept/3687 [dostęp: 29 maja 2017]. http://www.ligatus.org.uk/lob/concept/3705 [dostęp: 29 maja 2017]. http://www.ligatus.org.uk/lob/concept/3673 [dostęp: 20 czerwca 2018]. http://www.ligatus.org.uk/lob/concept/1310 [dostęp: 28 maja 2017]. http://www.ligatus.org.uk/lob/concept/2967 [dostęp: 30 maja 2017]. http://www.ligatus.org.uk/lob/concept/2967 [dostęp: 30 maja 2017].
- http://bookbindingdictionary.com/wiki/index.php?title=Thong [dostęp: 20 maja 2017]
- Kneep en Binding een terminologie voor de beschrijving van de constructies can oude boekbanden, pod red. Gnirrep W. K., Gumbert J. P., Szirmai J. A., Haga 1992.
- Middleton Bernard C., A History of English Craft Bookbinding Technique, Londyn 1996.
Autor: MPG