Kandelabrowy ornament: Różnice pomiędzy wersjami
(→Grafika) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
==Kandelabrowy ornament== | ==Kandelabrowy ornament== | ||
+ | |||
+ | Ornament składający się z podstawy w formie kandelabru (świecznika) bądź wazy, z której pionowo „wyrasta” pionowa łodyga →arabeski z symetrycznymi liśćmi, wzbogacona elementami groteski (putta, panoplia, maszkarony, maski, itp). Wywodzi się z antyku rzymskiego; zyskał ogromną popularność w sztuce renesansu, zwłaszcza po odsłonięciu w kon. XV w. fresków ornamentalnych Złotego Domu Nerona w Rzymie. W renesansowym zdobnictwie introligatorskim Włoch (zdominowanym wpływami islamskimi) niemal nieobecny, rozpowszechnił się w dekoracji radełkowych opraw na płn. od Alp. Wpłynął na to zarówno antykizujący i italianizujący charakter tego ornamentu, jak też jego specyfika kompozycyjna (wertykalizm i zwężenie), szczególnie predestynowane do radełka i tworzonych nim wąskich ram ornamentalnych. Jeden z najwcześniejszych i najpiękniejszych wzorów k. o. na radełku stosowano na pocz. XVI w. na paryskich oprawach Roberta de Gourmont. Uproszczone i „naiwne” formy k. o. spopularyzowano od 2-3 dekady XVI w. na radełkach francuskich, hiszpańskich i w kręgu niemieckim (z zaakcentowanymi, puklowanymi wazami, profilowymi popiersiami all’antica oraz tarczami herbowymi). Jego dalszy rozwój nastąpił w 2 ćw. XVI w. w introligatorstwie Europy Środkowej, gdzie często przybierał formę zbliżoną do arabeski wkomponowanej między medaliony all’antica. Stopniowo jednak był wypierany przez inne ornamenty, zwłaszcza w formie „galerii” popiersi i półpostaci świętych, wizerunki personifikacji oraz sceny biblijne. W dekoracji introligatorskiej XVII-XVIII w. zarzucony. Ze względu na bogactwo elementów floralnych i groteskowych ukazywany na historyzujących oprawach z XIX w. | ||
+ | |||
+ | ==Zobacz też== | ||
+ | |||
+ | [[Indeks alfabetyczny ]] <br> | ||
+ | [[All'antica motywy]] <br> | ||
+ | [[Groteska]] <br> | ||
+ | [[Historyzujące oprawy]] <br> | ||
+ | [[Radełkowe oprawy]] <br> | ||
+ | [[Renesansowe oprawy]] <br> | ||
+ | |||
+ | |||
==Grafika== | ==Grafika== | ||
Linia 12: | Linia 25: | ||
Plik:Kandelabrowy ornament w dekoracji radełkowej, prawdop. Gdańsk, lata 60. XVI w..jpg | Kandelabrowy ornament w dekoracji radełkowej, prawdopodobnie Gdańsk, lata 60. XVI w., WBP - Książnica Kopernikańska, Toruń, fot. T. Dorawa | Plik:Kandelabrowy ornament w dekoracji radełkowej, prawdop. Gdańsk, lata 60. XVI w..jpg | Kandelabrowy ornament w dekoracji radełkowej, prawdopodobnie Gdańsk, lata 60. XVI w., WBP - Książnica Kopernikańska, Toruń, fot. T. Dorawa | ||
Plik:Kandelabrowy ornament z arabeską i medalionami all antica w dekoracji radełkowej, Niemcy, Lata 70. XVI w..jpg | Kandelabrowy ornament z arabeską i medalionami all antica w dekoracji radełkowej, Niemcy, Lata 70. XVI w., WBP - Książnica Kopernikańska, Toruń, fot. A. Wagner | Plik:Kandelabrowy ornament z arabeską i medalionami all antica w dekoracji radełkowej, Niemcy, Lata 70. XVI w..jpg | Kandelabrowy ornament z arabeską i medalionami all antica w dekoracji radełkowej, Niemcy, Lata 70. XVI w., WBP - Książnica Kopernikańska, Toruń, fot. A. Wagner | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ==Przypisy== | ||
+ | |||
+ | # | ||
+ | |||
+ | ---- | ||
+ | Autor: '''A.W.''' |
Wersja z 22:44, 16 sty 2021
Kandelabrowy ornament
Ornament składający się z podstawy w formie kandelabru (świecznika) bądź wazy, z której pionowo „wyrasta” pionowa łodyga →arabeski z symetrycznymi liśćmi, wzbogacona elementami groteski (putta, panoplia, maszkarony, maski, itp). Wywodzi się z antyku rzymskiego; zyskał ogromną popularność w sztuce renesansu, zwłaszcza po odsłonięciu w kon. XV w. fresków ornamentalnych Złotego Domu Nerona w Rzymie. W renesansowym zdobnictwie introligatorskim Włoch (zdominowanym wpływami islamskimi) niemal nieobecny, rozpowszechnił się w dekoracji radełkowych opraw na płn. od Alp. Wpłynął na to zarówno antykizujący i italianizujący charakter tego ornamentu, jak też jego specyfika kompozycyjna (wertykalizm i zwężenie), szczególnie predestynowane do radełka i tworzonych nim wąskich ram ornamentalnych. Jeden z najwcześniejszych i najpiękniejszych wzorów k. o. na radełku stosowano na pocz. XVI w. na paryskich oprawach Roberta de Gourmont. Uproszczone i „naiwne” formy k. o. spopularyzowano od 2-3 dekady XVI w. na radełkach francuskich, hiszpańskich i w kręgu niemieckim (z zaakcentowanymi, puklowanymi wazami, profilowymi popiersiami all’antica oraz tarczami herbowymi). Jego dalszy rozwój nastąpił w 2 ćw. XVI w. w introligatorstwie Europy Środkowej, gdzie często przybierał formę zbliżoną do arabeski wkomponowanej między medaliony all’antica. Stopniowo jednak był wypierany przez inne ornamenty, zwłaszcza w formie „galerii” popiersi i półpostaci świętych, wizerunki personifikacji oraz sceny biblijne. W dekoracji introligatorskiej XVII-XVIII w. zarzucony. Ze względu na bogactwo elementów floralnych i groteskowych ukazywany na historyzujących oprawach z XIX w.
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
All'antica motywy
Groteska
Historyzujące oprawy
Radełkowe oprawy
Renesansowe oprawy
Grafika
- ==Przypisy==
- ----
- Autor: '''A.W.'''