Zając

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj

Zając

(ang. hare; niem. Hase)

Zwierzę o wieloaspektowej symbolice m.in. chrystologicznej. W introligatorstwie gotyckim ukazywany głównie na okrągłych i czworobocznych tłokach jako zwierzę biegnące lub siedzące (niekiedy z roślinnym tłem, ponadto na tłokach ze scenami łowów oraz na plakietach niderlandzkich i francuskich (XV-1 poł. XVI w.) wśród wici roślinnych. Wraz z popularyzacją radełek w 4 ćw. XV i na pocz. XVI w. prezentowany w ikonograficznie bogatszych scenach łowieckich: uciekający przed psem w pojedynkę lub z innymi zwierzętami (bykiem i łanią jelenia), bądź osaczany przez myśliwego z psem. Na oprawach nowożytnych motyw z. pojawiał się na nielicznych radełkach ze scenami łowieckimi; poza tym praktycznie zaniknął.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Zoomorficzne motywy

Grafika

Przypisy

  1. Schwenke, Schunke 1979, tabl. 129;
  2. Devauchelle 1995, s. 37;
  3. Karpp-Jacottet, von Rabenau 2000, s. 15;
  4. Wagner 2013, il. 5c.

Autor: A.W.