Paw

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj

Paw

(ang. peacock; fr. paon; niem. Pfau)

Ptak ukazywany na oprawach romańskich (2 poł. XII – XIII w.) za pomocą prostokątnych lub kwadratowych tłoków, w dwóch zasadniczych ujęciach: jako tokujący (z podniesioną głową i sterczącym ogonem) lub żerujący (z pochyloną głową). W badaniach tegumentologicznych pierwsze jest identyfikowane również jako kogut (generalnie o bardziej krępej sylwetce, krótszym tułowiu i zaakcentowanym grzebieniu na głowie).

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Kogut
Ptak
Romańskie oprawy
Zoomorficzne motywy

Grafika

Przypisy

  1. Wheale, Taylor 1922, tabl. I/il. 3;
  2. Schmidt-Künsemüller 1985, s. 208, 222-223.

Autor: A.W.