Paw
Z Leksykon oprawoznawczy
Spis treści
Paw
(ang. peacock; fr. paon; niem. Pfau)
Ptak ukazywany na oprawach romańskich (2 poł. XII – XIII w.) za pomocą prostokątnych lub kwadratowych tłoków, w dwóch zasadniczych ujęciach: jako tokujący (z podniesioną głową i sterczącym ogonem) lub żerujący (z pochyloną głową). W badaniach tegumentologicznych pierwsze jest identyfikowane również jako kogut (generalnie o bardziej krępej sylwetce, krótszym tułowiu i zaakcentowanym grzebieniu na głowie).
Zobacz też
Indeks alfabetyczny
Kogut
Ptak
Romańskie oprawy
Zoomorficzne motywy
Grafika
Przypisy
- Wheale, Taylor 1922, tabl. I/il. 3;
- Schmidt-Künsemüller 1985, s. 208, 222-223.
Autor: A.W.