Kostka introligatorska

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj

Kostka introligatorska

(ang. folder, bone folder; fr. plioir; niem. Falzbein; wł. stecca d'osso)

Kilkunastocentymetrowy kawałek twardej kości zwierzęcej, zwykle wołowej, w kształcie płaskiej, spiczastej z jednej strony linijki, gładko oszlifowany. Współcześnie stosuje się także kostki wykonane z teflonu, służą do wykonywania opraw płóciennych, gdyż nie pozostawiają śladów. Kostka służy do przyciskania materiału podczas różnego rodzaju prac introligatorskich i konserwatorskich: falcowania arkuszy papieru, przycierania sklejanych powierzchni, punktowego dociskania rowka, wyrabianiu narożników, wrąbków, daszka itp. Kostki introligatorskie są używane także przez grafików do odbijania grafik wypukłych (drzewo- i linorytów).

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Narzędzia introligatorskie

Grafika


Autor: E.P.