Kanty

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj

Kanty

(krawędzie okładziny) (ang. squares; fr. chant de carton; niem. Kanten)

Część okładki wystająca poza blok książki (margines). Powstaje w wyniku formowania okładki w rozmiarze większym niż oprawiana książka. Rozróżnia się kanty górne, przednie i dolne. W niektórych typach opraw (np. broszury, oprawa bizantyńska, karton równocięty) kanty nie wystają poza blok książki. Kanty bywały →fazowane na różne sposoby, a w księgach średniowiecznych okuwane metalowymi listwami. Powierzchnia krawędzi (przekroju, grubości) kantu w wytwornych oprawach bywała dekorowana złoconą dekoracją. Ze względu na to, że książka stoi na kantach, przekrój kantów zwany jest w jęz. niem. Stehkante („stojący kant”).

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Fazowanie
Zawinięcia

Grafika

Przypisy

  1. C. Maywald, I. Domes, D. Milicevic, Das Buch und seine Teile, Alzey-Mainz-Bern 2008, s. 30.

Autor: E.P.