Harleian styl

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj

Harleian styl

Styl dekoracyjny angielskich opraw luksusowych w typie opraw koronkowych. Pojawił się około 1720 roku i był dominujący w angielskiej sztuce introligatorskiej przez następne sześćdziesiąt lat. Nazwa pochodzi od Roberta Harleya, hrabiego Oksfordu, którego słynna kolekcja zawierała liczne przykłady tego typu opraw. Howard Nixon wyśledził najwcześniejszy przykład takiej dekoracji w bibliotece Harleya na oprawie wykonanej w 1721 r.

Styl Harleian charakteryzuje duży centralny ornament w kształcie rombu, zbudowany z małych tłoków, otoczony szeroką dekoracyjną ramą obwodzącą brzegi okładki. Wzór może być wytłoczony jednym radełkiem z bogatym wzorem, ale częściej był tworzony z kilku radełek, dodatkowo uzupełniany drobnymi tłoczkami.

Powszechnie spotykane są oprawy wyzbyte centralnego ornamentu, ograniczone do bogatej koronkowej ramki, a także kompozycje z wyeksponowanym ornamentalnym rombem oraz zredukowaną do minimum ramką na skrajach okładki uzupełnioną o ornament w narożach.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Koronkowe oprawy
Luksusowe oprawy

Grafika

Przypisy

  1. Pearson D., English bookbinding styles, 1450-1800: a handbook, London, New Castle 2005, s. 76-78, 139, 182.

Autor: E.P.