Dzik

Dzik

(ang. boar)

Zwierzę symbolizujące pierwotną siłę, występujące niekiedy w dekoracji opraw. Przypuszczalnie najstarszy tłok z wizerunkiem d. użyto na angielskiej oprawie romańskiej z kon. XII w. Ukazywany na nacinanych oprawach, w sąsiedztwie innych zwierząt. Na wielu niderlandzkich plakietach gotyckich (XV-1 poł. XVI w.) widnieje wraz z kilkoma zwierzętami realnymi i fantastycznymi w obrębie wici roślinnych lub w osobnych polach geometrycznych. Od schyłku gotyku po XVII w. pojawiał się na radełkach w scenach łowów. Wyciskany z tłoka, złocony motyw głowy dzika (tzw. protome) ujętej z profilu ukazywany na oprawach bolońskich 1 poł. XVI w. W późniejszych epokach bardzo rzadki.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Łowieckie motywy
Zoomorficzne motywy

Grafika

• 

  Motyw dzika (u góry - pośrodku) na plakiecie niderlandzkiej z pocz. XVI w., repr. wg: Mazal 1990, nr kat. il. 60

• 

  Motywy łba dzika (tzw. protome) na oprawie bolońskiej z XVI w., repr. wg: Quaquarelli, Hobson 1998, poz. 35

• 

  Motyw dzika w scenie łowieckiej, dekoracja radełkowa oprawy niderlandzkiej z 1605 r., repr. wg: von Arnim 1992, tabl. 75

Przypisy

1. Fogelmark 1990, tabl. VI-VII, XIII, XV-XVII i in.;
2. von Arnim 1992, nr kat./tabl. 75;
3. Hobson, Quaquarelli, nr kat./il. 35;
4. Macchi F. i L. 2002, s. 385.

---

Autor: A.W.