Bigówka

Z Leksykon oprawoznawczy
Skocz do: nawigacja, szukaj

Bigówka

(przegniatarka) (ang. paper creasing machine, paper scoring machine, fr. machine à courber, niem. Biegemaschine)

Maszyna służąca do wygniatania rowka w kartonie, tekturze lub papierze, ułatwiającego późniejsze zagięcie materiału. Skonstruowana i opatentowana przez Carla Theodora Remusa w 1893.

Bigówki były wykorzystywane do wykonania przegnieceń w kartonowych okładkach broszurowych, w pudełkach, akcydensach. Tradycyjne bigówki działały na zasadzie opuszczanej listwy, która wchodziła w kanał, wygniatając rowek w podłożonym materiale. Wymiana listwy na wkładkę zaopatrzoną w igły i dopasowaną doń wkładkę kanałową przekształcało maszynę w perforówkę, wykonującą perforację materiału (np. bilety lub znaczki, które później mogły być łatwo odrywane. W nowoczesnych maszynach bigujących liniową wkładkę zastąpiły obracające się rolki, wgniatające rowek, pracujące z wyższą wydajnością.

Zobacz też

Indeks alfabetyczny
Maszyny introligatorskie
Bigowanie


Grafika

Przypisy

  1. Współczesne polskie introligatorstwo i papiernictwo. Mały słownik encyklopedyczny, Wrocław 1986, s. 16-17.
  2. Gesammt-Catalog von Maschinen für die gesammte Papierindustrie: Karl Krause. Maschinenfabrik. Leipzig 1899, s. 384, http://daten.digitale-sammlungen.de/~db/0007/bsb00076753/images/index.html?seite=430&fip=193.174.98.30
  3. Schmidt-Bachem H., Eine Kultur- und Wirtschaftsgeschichte der Papier verarbeitenden Industrie in Deutschland, Berlin 2011, s. 131-132.

Autor: E.P.